*
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: ΟΝΙΝΗΜΙ
Ὀνίνημι ἐκ τοῦ ἀκόμα ἀρχαιοτέρου ὀνέω ( =ὠφελῶ, εὐεργετῶ, ὑποστηρίζω ἀλλὰ καὶ προξενῶ εὐχαρίστησιν,
εὐφραίνω). Τὸ μεσοπαθητικὸν ὀνίναμαι σημαίνει ἔχω κέρδος, προσπορίζομαι, χαίρω
βοηθείας. Ἀπ΄αὐτὸ ἔχουν μείνει στὴν γλῶσσα μας οὐκ ὀλίγες λέξεις, ἄλλες πιὸ συνηθισμένες, ἄλλες πιὸ δυσεύρετες στὸν καθημερινὸν λόγον. Σὲ κάθε περίπτωσιν ὅμως
πρόκειται γιὰ ἕνα ζωντανὸ ῥῆμα ποὺ τὰ παράγωγά του τὰ χρησιμοποιοῦμε σὲ καθημερινὴ σχεδὸν βάσιν.
Κατ’ἀρχάς, ἄνευ αὐτοῦ δὲν
θὰ μπορούσαμε νὰ ὀνομάσουμε τὰ ΟΝΕΙΡΑ μας. Τὸ ΟΝΑΡ ( τοῦ ὀνείρου) /ΟΝΕΙΑΡ (τοῦ ὀνείατος)
κυριολεκτικῶς εἶναι ἡ ὠφέλεια ποὺ λαμβάνεις στὸν ὕπνον σου. Κι ἐδῶ μία μεγάλη, ἀλλὰ μὴ ΑΝΟΝΗΤΗ ( =ἄχρηστη) παρὰ ΟΝΗΣΙΜΗ ( =ἐπωφελής) γιὰ τὶς ἱστορικές μας γνώσεις
παρένθεσις πρέπει νὰ ἀνοίξει, γιὰ νὰ διευκρινιστεῖ πὼς τὸ ὄνειρο ἦταν κάτι
διαφορετικὸν ἀπὸ τὸ ἐνύπνιον ( <<Ὄνειρον ἐνυπνίου διαφέρει… τῷ μὲν εἶναι
σημαντικόν τῶν μελλόντων, τὸ δὲ τῶν ὄντων>>, Ἀρτεμίδωρος, Ὀνειροκριτικόν). Τὸ ὄνειρο σύμφωνα μὲ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ὠφελοῦσε καθῶς ἀφοροῦσε τὸ μέλλον, ἐνῶ τὸ ἐνύπνιον ἦταν εἰκόνες τοῦ ὑποσυνειδήτου ποὺ ξεπρόβαλλαν στὸν ὕπνο μας. Ὁ Αἰσχύλος γράφει στὸ ἔργον του
<<Ἀγαμέμνων>>, πὼς κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐνυπνίων στάζει ἀπὸ τὴν
καρδιὰ ὁ πόνος, διότι τὰ παθήματα ( =πήματα) δὲν λησμονοῦνται καὶ ἐπανέρχονται
χωρὶς τὴν θέλησίν μας στὸν ὕπνο μας, γιὰ νὰ μᾶς κάνουν νὰ σωφρονιστοῦμε καὶ πὼς
αὐτὸ εἶναι μία χάρις, ἔστω καὶ βιαία, ποὺ μᾶς κάνει ὁ Θεός ( <<Στάζει δ’ ἐν ὕπνω
πρὸ καρδίας, μνησιπήμων πόνος καὶ παρ’ἄκοντος ἦλθε σωφρονεῖν. Δαιμόνων δὲ που
χάρις βίαιος>> ). Κι ἄς μὴ ξεχνᾶμε πὼς ὁ Αἰσχύλος ἔζησε ἕνα γεγονὸς τὸ ὁποῖον δὲν ξεπέρασε ποτέ. Εἶχε
τὴν ἀτυχία στὴν μάχη τοῦ Μαραθῶνος νὰ δεῖ τὸν γενναῖον ἀδελφόν του, Κυνέγειρο, νὰ ἀκρωτηριάζεται καὶ νὰ κατασφαγιάζεται ἀπὸ τοὺς Πέρσες, στὴν προσπάθειά του νὰ μὴν ἀφήσει οὔτε ἕναν Πέρση νὰ ξεφύγει μέσω θαλάσσης καὶ παρ’ὅτι ἡ νίκη ἦταν ἤδη παρμένη ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες…
...
Τὸ πολὺ ζωντανόν, ἐναργὲς ὄνειρον λέγεται ΕΥΘΥΟΝΕΙΡΙΑ.
Κάτι ἄλλο ποὺ παρατήρησαν
πὼς ὠφελεῖ τὸν ὀργανισμό μας ἦταν καὶ ὁ ΟΙΝΟΣ ( <<παρὰ τὴν ἐξ αὐτοῦ ὄνησιν>>,
Ο ΕΝ ΤΗΙ ΛΕΞΕΙ ΛΟΓΟΣ, βλ. καὶ γνωστὴ ῥήσιν << Οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου>>).
Ἀπὸ τὸ ὀνίνημι ὅμως ἔχουμε καὶ τὴν λέξιν ΟΝΗΣΙΣ καὶ σημαίνει τὴν ὠφέλεια, τὴν χρησιμότητα ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπόλαυσιν ἑνὸς ἀγαθοῦ. Καὶ τὸ ζωάκι αὐτὸ ποὺ μᾶς βοηθάει καὶ μᾶς ὠφελεῖ μεταφέροντας τὴν ΟΝΙΑ ( = ὠφέλιμον βάρος, ποὺ τοῦ φορτώνουμε), ἐλέχθη ΟΝΟΣ ( =γαϊδούρι). Ὅταν ὁ ὄνος διασταυρωθεῖ μὲ θηλυκὸν ἄλογο λέγεται μουλάρι , ἤτοι ΗΜΙΟΝΟΣ ( =ὁ κατὰ τὸ ἥμισυ ὄνος).
Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ζῶα τὰ χρησιμοποιοῦν μέχρι καὶ σήμερα γιὰ νὰ μεταφέρουν αὐτὰ ποὺ ἀξίζουν, αὐτὰ ποὺ ἀγόρασαν [> ΩΝΟΥΜΑΙ ( =ἀγοράζω) > ὀνίνημι] τὰ ΩΝΙΑ ( =τὰ ἀγοραζόμενα
εἴδη) καὶ τὰ ΟΝΕΙΑΤΑ ( =φαγητά). Τὴν τροφή ( =ὄψον) ποὺ ἀγόραζαν ( =ὠνοῦμαι) ἀπ’αὺτὸ τὸ ῥῆμα τὴν ὠνόμασαν ΟΨΩΝΙΟΝ, ἤτοι ΨΩΝΙΟ/ΨΩΝΙΑ.
ΟΝΟΣ ΑΛΕΤΗΣ λέγεται ὅμως καὶ ἡ πάνω πέτρα τοῦ μύλου, καθῶς ὑπὸ τὴν ὀνία του, ὑπὸ τὴν πίεσιν ποὺ ἀσκεῖ αὐτή, μποροῦμε νὰ ἀλέσουμε/συνθλίψουμε τὰ ἀγαθά μας.
Καὶ ἐφόσον ἀναφέρθηκε καὶ τὸ ΩΝΟΥΜΑΙ ὡς παράγωγον τοῦ ὀνίνημι, θὰ ἦταν ἄδικο
νὰ μὴ τοῦ χρεώσουμε καὶ τὴν δημιουργία ἄλλων τόσων λέξεων μὲ συνθετικὸν τὸ ὠνοῦμαι, ὅπως ΤΕΛΩΝΗΣ ( τέλος + ὠνοῦμαι, ὁ τὸ τέλος ώνούμενος, αὐτὸς ποὺ ἀγοράζει
φόρους, ὁ εἰσπράκτωρ τῶν δημοσίων φόρων, λεξικὸν LIDELL- SCOTT), ΘΕΑΤΡΩΝΗΣ [ = ἀρχ.: αὐτὸς ποὺ ἐνοικίαζε τὸ θέατρον ἀπὸ τὴν πολιτεία, εἰσέπραττε τὸ θεωρικὸν καὶ σὲ ἀντάλλαγμα διατηροὲσε σε
καλὴ κατάστασιν τὸ θέατρο, (σήμερα λέγεται ἔτσι ὁ ἰδιοκτήτης θεάτρου)] κ.ἄ.
*Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπὸ τὴν τοιχογραφία (τοῦ 1895) τῆς μάχης τοῦ Μαραθῶνος στὴν Ποικίλη Στοά. Ὁ Κυνέγειρος κρατάει μὲ τὸ χέρι του τὴν πρύμνη ἑνὸς περσικοῦ πλοίου στὴν προσπάθειά του νὰ ἐμποδίσει τοὺς ἡττημένους Πέρσες -οἱ ὁποῖοι τρέπονται σὲ ἄτακτο φυγή- νὰ ἀποπλεύσουν. Σύμφωνα μὲ τὸν Ἡρόδοτο, ὁ Πέρσης τοῦ ἔκοψε τὸ χέρι μὲ ἕναν πέλεκυ καὶ ἔπειτα ξεψύχησε. Σύμφωνα μὲ τὸν πατέρα τοῦ Εὐφορίωνος, μετὰ τὸ κόψιμον τοῦ ἀριστεροῦ χεριοῦ του, πιάστηκε μὲ τὸ δεξὶ ἀπ΄τὴν πρύμνη. Ἀφ'ὅτου ὁ Πέρσης τοῦ τὸ ἔκοψε κι αὐτό, πιάστηκε μὲ τὰ δόντια μέχρι ποὺ ἀποκεφαλίστηκε καὶ ξεψύχησε. Σίγουρη εἶναι ἡ πρώτη ἐκδοχὴ τοῦ Ἡροδότου, ἀλλὰ σὲ κάθε περίπτωσιν πρόκειται γιὰ ἕναν ἀκόμη ὑποτιμημένον Ἥρωα τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας.
Οἱ πληροφορίες ἠντλήθησαν ἀπὸ τὰ βιβλία: << Ο ΕΝ ΤΗΙ ΛΕΞΕΙ ΛΟΓΟΣ, ΑΝ.
ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ>>, <<ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ, ΑΝ. ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ>>, ΛΕΞΙΚΟΝ <<LIDELL- SCOTT>>.
«Και γαρ ο Κρης τους οίας κουράδια καλών,
ΑπάντησηΔιαγραφήKUROS Δωρικά και Κούρος Ιωννική διάλεκτος είναι ένα από τα πολλά προσωνυμία του δημιουργού, έτσι έχουμε CURE και CARE στην Εγγλέζικη προφορά, = θεραπεία και φροντίδα, επίσης Κούρος ή κούροι = τα αρχαία Αγάλματα σημαίνει εικόνα του θεού…και η λέξη κρίση προέρχεται από την ίδια ρίζα αλλά, CURE (Κουρά) σημαίνει επίσης βελτίωση, δηλαδή βελτιώνει την κατάσταση της συνηθισμένης καθημερινής ζωής
Άρα, KURO = το όνομα του Θεού, + bi = δύο φορές + ye = έτος = Kurabiye στην Δωρική διάλεκτο Κουραμπιές στην Ιωννική, = το γλύκισμα που αλλάζει και βελτιώνει την καθημερινή ρουτίνα του Ανθρώπου (ΒΙ) δύο φορές το Χρόνο (year) δηλαδή Πάσχα και Χριστούγενα....
ΚΟΥΡΑΔΙ....
Για να καταλάβουμε tί σημαίνει Κουράδι πρέπει να ξέρουμε τί σημαίνη η λέξη βλάχος....
Και γιά να καταλάβουμε τη σημασία τής λέξης Βλάχος πρέπει να πάμε στη ΒΥΒΛΟ και να ενοήσουμε σωστά πιός ήταν, και τί σημαίνη το όνομα Άβελ...
"Η Βύβλο μας ομιλεί γιά Ένα Καλό και ένα Κακό Υιό του Αδάμ (γής) και της Εύας εξέλιξης.
Aπό Έυα και "EVA δωρικά" έχουμαι EVOLUTION = εξέλιξη ...
Ο Άβελ έχει γίνει βοσκός (Ο πρώτος βοσκός του σύμπαντος κόσμου) Του αρέσει να φροντίζει αρνάκια ενώ ο Κάιν, Γεωργός
(Όλα αυτά είναι συμβολικά βεβαίως-βεβαίως )
Ο αληθινός Κάιν είναι ο σείριος (ο κακός αδελφός) που ότι κάνει ο ΑΒΕΛ και όπως συμπεριφέρετε οφείλεται στον κακό αδελφό τόν Σείριο όπου αλλού τον συναντάμε ως "Ό Πατήρ"
Ό Άβελ είναι ήλιος μας, Άβελ επιδή οι ακτίνες του ήλιου μας έρχοναι ώς μικροσκοπικά Άλφα βέλη,
Το γράμμα "Α" = η Άλφα δηλώνει γενικά πρωτογενή ενέργεια "πυρηνική ηλιακή" στήν περίπτωση μας,
Ό εκπέμπων Α-βέλη είναι ο Άβελ...!
Το πρόβατο είναι "ΑΒΕΛ-ΗΑΚΌ" ζώο, "Α-ΒΕΛΑΖΕΙ" βελάζει....Βέλασμα = η φωνή του προβάτου… A’..Βέ, ε, ε, ε.. λ.... καί ο ποιμήν των ζώων αυτών, Ό "ΑΒΕΛ-ΑΧΟΣ", ΒΕΛΑΧΟΣ ή κοινώς Βλάχος = Βοσκός, (στόν ήλιο όλη μέρα)....όμως, από τη λέξη Άβελ Ιωννικά και ABEL Δωρικά 'εχουμαι πολλές παράγωγες λέξεις.
Από Άβελ το Βέλος και Ελος, (από το ηλιακό φως παράγετε το νερό στη φύση ) επίσης ο Βιός, (Ιός) από εδώ και ο Βίος αλλά και το Βιός του ανθρώπου καί VIROI, λατινικά = οί άνθρωποι αλλά, και αυτό που λέμε Viral, (εγεινε VIRAL) Επίσης, VAIJRA = κεραυνός (Βουδισταί)
ΑΒΕΛΙΟ οι Κρήτες ονομάζουν τον Θεό "Αβέλιος Ζεύς" (Ήλιος)
Από το Δωρικό "ABEL" έχουμαι το ABELI, ή λέξη Άμπέλι στη Ιωννική διάλεκτο μας διευκρινίζει που ακρειβως εύρίσκετε το Αμπέλι σε πιο σημείο του γαλαξία, Μ στο αΜπέλι = η Μαωρα μας Γή, από έδώ και ή ή "ΆΜΠΕΛΟΣ ταύτη" επίσης από ABEL το όρος BELES (απέναντι στον Ήλιο) καί Μπέλες στήν Ιωννική διάλεκτο αλλά και BELL ή καμπάνα της Εκκλησίας Δωρικά
BELE-BELE (Μπελέ-Μπελέ) το σφάξιμο του αρνιού τη Λαμπρή....
Από Άβελ και ο γνωστός μας Αβελίας ή Οβελίας τα φωνήεντα εναλάσωνται
Όλλα = Ιωννική διάλεκτο, ALL, στή Δωρική
Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ! Ό ποιμὴν ὁ καλὸς, τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· (Ιησούς Κατά Ιωάννην (ι΄ 9 – 16)
Τελικά η λέξη ΒΛΑΧΟΣ είναι ολόκληρη επιστήμη από μόνη της....
ΘΕΟΣ = αυτός που μας χαρίζει τη θέαση... και βλέπουμαι (δεν ήμαστε αυτόφωτοι)
Ήλιος, Θεός, Κούρος, το ίδιο πρόσωπο και επιδή το Πρόβατο είναι Ηλιακό η Κουρικό Ζώο τα πολλά, μονολεκτικά ονομάζουμαι, ΚΟΥΡΑΔΙ (ένα κουράδι πρόβατα)
Και γαρ ο Κρης τους οίας κουράδια καλών, 'Ο'ι'ς = πρόβατο και πρόβατο από τή Δωρική Ομηρική λέξη PROVIDE = προμηθεύω
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δημιουργός θεός εκτός από το Προσωνύμιο Κούρος έχει καί άλλα πάμπολλα προσωνύμια. ‘Aλλο ένα από αυτά είναι ΣΑΝΑΣ και SUNAS Δωρική προφορά, από εδώ, στην Δωρική διάλεκτο έχουμε SUNDAY (Κυριακή) και στην Ιωννική έχουμε ΣΑΝΟ (ξερένετε στον ήλιο) επίσης έχουμε ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ και στην Εκγγλέζικη προφορά SANE (υγιής) και INSANE (παράφρων) Sanitize = απολύμανση από SUNAS έχουμε SUNIO (Σούνιο) ένα άλλο προσωνύμιο του του θεού είναι ΧΑΛΚHΣ ή ΆΛΚΗΣ ή σκέτο Άκης....
ΧΑΛΚHΣ επιδή χαλκεύει (και διασπά πάνω στο αμόνι του ο Ήφαιστος) τα μόρια του υδρογόνου που παράγουν ως προϊόν το Helium (Ήλιον που φουσκώνουμε της Βαλούνες στα παιδικά γενέθλια) και ως υποπροϊόντα σε μορφή ενέργειας την Ζεστασιά και το φώς το αληθινόν...Επιδή (λέει) ο Δίας (θεός) γενήθηκε στην Κρήτη (ιδαίον Άνδρον) σαν αποτέλεσμα, ολλα τα γηγενή επώνυμα στην Κρήτη τελειώνουν σε ΑΚΗΣ "Βλάχος (Ποιμήν) Βλαχάκης"
Από τη Δωρική προφορά CUROS έχουμε CURIOSITY = έντονη επιθυμία γιά νά ξέρεις ή να μάθεις κάτι...
Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην. Ιησούς….
Επιστήμη ξεκινά από CURIOSITY (περιέργεια)
Ο πρώτος που περi-εργάστηκε το Σύμπαν μέ οικειούμενη επιστήμη είναι ο Θεός και για'αυτό, CURIOS…Δωρική προφορά, καί στήν Ιωννική, Κύριος….
Ο δημηουργός CUROS ή Κούρος υποτείθεται ότι είναι Πανταχού παρών και τα ξέρει όλα ο άνθρωπος όμως? που είναι "καθ εΙκόνα" διακατέχεται από CURIOCITY (αγγλική προφορά) επιθυμία να τα μάθει όλα....
Curio επίσης, = σπάνιο, ασυνήθιστο ή ενδιαφέρον αντικείμενο
Από CUROS και ο CYRUS ή Κύρος o Πέρσης Βασιλεύς, αλλά και ο Κυριάκος, και η Κυριακή, = Ημέρα Κυρίου. Όι Σλάβοι δίνουν στα παιδιά τους το όνομα "Κύρος"
«Ἅγιος, ἅγιος,Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς. δόξης σου, ὡσαννὰ o ἐν τοῖς ὑψίστοις" Άγιος = δεν είναι στη γή, (γήινος και Ά'γιος)
Σαββάς = άλλο ένα προσωνύμιο του Υψίστου από Σαββάς το Σάββατο αλλά και ο Σάββας, Σαβαώθ ή Σαββαχθανή = ή Χθώνα Γή του Θεού Σαββά πού Λάμπει (ΛΑ-ΜΑ) Λά = λάμπει και Μά = η Μά-ωρα μας γή,
'Ωσαννά.... Όπως πριν είπαμε, ένα από τα πολλά προσωνυμία θεού είναι ΣΑΝΝΑΣ, "Ω...Σαννά... ό έν τοίς Υψίστης...! = Ώ....! (θαυμαστικό) θεέ Ήλιε που είσαι στα επουράνια...!
(Ο θεός να συγχωρέσει τών εβδομήκοντα) Ού γάρ οίδασι τί εποίησαν....