Ετυμολογική

Τὴν 5η ἡμέρα μεσοῦντος Βοηδρομιῶνος (ἤτοι μὲ τὴν πανσέληνον τῆς 29ης Σεπτεμβρίου 2023) καὶ σχεδὸν μία ἑβδομάδα μετὰ τὴν φθινοπωρινὴ ἰσημερία (ὅπου κάποτε συνέπιπτε μὲ τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς τριημέρου ἑορτῆς τῶν Θεσμοφορίων τὸν Πυανεψιῶνα καὶ τὰ ὁποῖα ἐτελοῦντο πρὸς τιμὴν τῆς Δήμητρος καὶ τῆς ἀφίξεως αὐτῆς στὴν Ἐλευσῖνα -ἀπὸ τὴν ἔλευσιν τῆς θεᾶς στὸ σημεῖον ὠνομάσθη ἀπὸ τότε ἡ πόλις Ἐλευσίς- ) ξημερώνει ἡ ἡμέρα ἐνάρξεως τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων γιὰ φέτος. Τὰ Μυστήρια διαρκοῦσαν ἐννέα ἡμέρες (ἱερὸς ἀριθμὸς καὶ συμβολικὸς γιὰ τοὺς Πυθαγορείους, ἀριθμὸς τῆς αἰωνιότητος· ἐννέα οἱ Μοῦσες, ἐννέα οἱ μῆνες κυήσεως, κάθε ἐννέα ἔτη ὁ Μίνως ἐπεσκέπτετο τὸν Δία στὸ Ἰδαῖον Ἄντρον καὶ ἔπαιρνε ἐντολές, ἐννέα ἡμέρες ὁ Δευκαλίων περιέπλεε ἐπὶ τὰ ὕδατα, ἐννέα ὁ τελευταῖος ἀριθμὸς ποὺ κλείνει τὸν πρῶτον καὶ κάθε κύκλον, ἐννέα ὁ ἀριθμὸς ποὺ διαιωνίζεται ἀπὸ τὰ πολλαπλάσιά του, ἐννέα τὰ ἄφωνα, 3 ἐπὶ 3, κοκ).  Ἑγίνοντο πρὸς τιμὴν τῆς Δήμητρας καὶ τῆς Κόρης της...  Σύμφωνα μὲ τὸν μῦθον ἡ Κόρη-Περσεφόνη ( < Φε

Πολλὲς λέξεις περιγράφουσες τὶς μὴ νομίμως συνεύνους γυναῖκες στὴν ἀρχαιότητα μᾶς παραδίδονται μέσῳ τῶν γραπτῶν μας κειμένων, βοηθώντας μᾶς διὰ τῆς ἐτυμολογικῆς τους ἀναλύσεως καὶ τῶν σχετικῶν μὲ αὐτὲς πληροφοριῶν νὰ γίνουν κατανοητὲς οἱ ἐννοιολογικὲς διαφορές καὶ ἀποχρώσεις τους.  Ἀρχικῶς νὰ διευκρινιστεῖ πὼς σύνευνος εἶναι ἡ σύζυγος, λόγῳ τοῦ ὅτι ὁ σύζυγος μοιράζεται μαζί της τὴν ἴδια εὐνή ( =κρεββάτι). Λέγεται καὶ ὁμόλεκτρος, σύλλεκτρος, συνόμευνος, ὁμοευνέτις, ὁμοδέμνιος, ἐπιδαμνιάς ( < δέμω) κ.ἄ πολλά. Ὡς ὅροι χαρεκτήριζον τὶς νομίμους συζύγους κυρίως, καὶ τὶς διαφοροποιοῦσαν ἀπὸ τὶς γυναῖκες ποὺ διατηροῦσαν ἐρωτικοὺς δεσμοὺς ἄνευ γάμου, οἱ ὁποῖες καὶ χαρακτηρίζονταν ἀλλοιῶς, ἀναλόγως μὲ τὴν ποιότητα τῆς ἐρωτικῆς σχέσεώς τους μὲ τὸν ἑκάστοτε ἄνδρα.  Ἔτσι λοιπὸν ὑπῆρχαν οἱ ΕΤΑΙΡΕΣ *, οἱ ὁποῖες ἡταίριζον ( < ἑταῖρος =φίλος, σύντροφος, < Fέτης =οἰκεῖος), κρατοῦσαν συντροφιὰ στοὺς ἄνδρες καὶ μάλιστα συμμετεῖχαν στὰ συμπόσια, στὶς φιλοσοφικὲς συζητήσεις τους, καθῶς εἶχαν εὑρεῖ

Ὁ τρίτος μὴν τοῦ ἔτους, κατὰ τὸ ἀττικὸν ἡμερολόγιον ἦταν ὁ ΒΟΗΔΡΟΜΙΩΝ ( < βοή +δράμω, βοηδρόμος = ὁ τρέχων/θέων στὴν βοὴ ἵνα παράσχη βοή-θεια). Φέτος ξεκινᾶ μὲ τὴν νέα σελήνη (μεσάνυχτα 14ης-ξημερώματα 15ης Σεπτεμβρίου).  Ὁ μὴν ὠνομάσθη ἔτσι πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνος Βοηδρομίου, προστάτου τῶν πολεμιστῶν, τὸν ὁποῖον καὶ τιμοῦσαν, ὅπως καὶ τὴν ἀδελφή του Ἀρτεμιν τὴν Ἀγροτέρα ( < ἄγρα =κυνήγι), κάνοντας θυσίες 500 αἰγῶν (Γενέσια Ἀρτέμιδος Ἀγροτέρας), στὸν ναὸν τῆς Ἀγροτέρας Ἀρτέμιδος (στὸ σημερινὸν Μέτς), ἐκπληρώνοντας τὸ τάμα τοῦ Μιλτιάδου μετὰ τὴν νίκη στὸν Μαραθῶνα.  Αὐτὸς ἦταν ὁ μὴν, ὅτε ἑωρτάζοντο τὰ Ἐλευσίνια Μυστήρια, πρὸς τιμὴν τῆς Δήμητρος καὶ τῆς Περσεφόνης, τὰ ὁποῖα καὶ διαρκοῦσαν 9 ἡμέρες.  Ἀκόμη τὴν 15η Βοηδρομιῶνος, ἐτελοῦντο τὰ Θησεῖα πρὸς τιμὴν τοῦ οἰκιστοῦ τῶν Ἀθηνῶν, Θησέως καὶ τῆς ἐκστρατείας κατὰ τῶν Ἀμαζόνων.  Ἀργότερα μετὰ τὴν μάχη τοῦ Μαραθῶνος (κατὰ τὸν Πλούταρχον οἱ Ἀθηναῖοι εἶχαν δεῖ στὴν μάχη νὰ συνδράμει τοὺς Ἕλληνας τὸ φάσμα τοῦ Θησέως «χρόνοις δ᾽ ὕστερον