Ετυμολογική

Ὁ Ἀπολλώνιος ὁ Ῥόδιος στὰ «Ἀργοναυτικά», (Δ’, 1695), τὰ «Ὀρφικὰ Ἀργοναυτικά» (1355 κ. ἑξ.) κ.ἄ ἀναφέρονται στὴν «ἐμφάνισιν» τῆς Ἀνάφης, ἡ ὁποία συνέβη στὰ χρόνια τῆς Ἀργοναυτικῆς ἐκστρατείας* 1 . Ἀναφέρουν λοιπὸν οἱ πηγές : «Ἔνθα τί σοι, Μουσαῖε θεηγενές, ἐξαγορεύσω, ὅσσα πάθον Μινύῃσιν ὁμοῦ ποτὶ Σύρτιν ἀήταις ἠδ’ ὡς ἐξεσάωθεν ἁλιπλάγκτοιο πορείης· ὅσσα τ’ ἄρ’ ἐν Κρήτῃ πάθον ἄλγεα τετληῶτες, χάλκειον τριγίγαντα δοκεύμενον ὄφρ’ ἱκόμεσθα, ὅς ῥα οἱ οὐκ εἴα λιμένων ἔντοσθεν ἱκέσθαι. ἠδ’ ὡς θεινόμενοι βαρυηχέι κύματι πόντου, ῥίμφα τε κυανέῃσι βαρυνόμενοι νεφέλῃσιν ἠλπόμεθα σκοπέλοισι Μελαντίοισιν ἔχεσθαι νῆα θοήν. Παιὰν δ’ ἄρ’ ἑκηβόλος ἀγχόθι ναίων Δῆλου ἄπο κραναῆς ἦκεν βέλος, ἔκ δ’ ἀνέφηνε μεσσάτιον Σποράδων· Ἀνάφην δέ ἑ πάντες ὀπίσσω νῆσον ἐπικλῄζουσι περικτίονες ἄνθρωποι», Ὀρφικά, 1355 κ.ἑξ. ( =Τώρα σὲ σένα, θεογέννητε Μουσαῖε* 2 , θὰ ἐξιστορήσω ὅσα ἔπαθον ἐγὼ καὶ οἱ Μινύες* 3 κάποτε στὴν Σύρτιν* 4 ἀπὸ τοὺς ἀνέμους καὶ πῶς σωθήκαμε ἀπὸ τὴν ἁλίπλαγκτον* 5 πορεία· ὅσα στὴν Κρήτη δ