Ετυμολογική

  ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΒΙΒΛΟΣ! «Οἱ Ἑβραῖοι ἐκαλλιέργησαν τὴν γῆ τῆς πίστης. Οἱ Ἕλληνες ἐκαλλιέργησαν τὴν γῆ τῆς γνώσης. Οἱ Ἑβραῖοι ἦσαν δήμιοι, οἱ Ἕλληνες δικαστές. Οἱ Ἑβραῖοι ἦσαν ἀδίστακτοι, οἱ Ἕλληνες ἦταν εὐγενικοί…(Οἱ Ἑβραῖοι) Χρησιμοποίησαν ὡς ὅπλον τους τὸν χριστιανισμό, ἕνα νόθο καὶ μυσαρὸ παρασάρκωμα τοῦ σώματός τους, ἀπὸ τοὺς ἴδιους ἀπόβλητο καὶ ἀφάνισαν τὴν ὡραία Ἑλλάδα. Ὅ,τι δὲν κατάφερε ἡ ἀνδρεία, τὸ κατάφερε ὁ δόλος» , Δ. Λιαντίνης Διαβάζοντας κανεὶς τὰ ἱερὰ κείμενα καὶ τὶς θρησκευτικὲς παραδόσεις/πεποιθήσεις διαφορετικῶν λαῶν ἀνὰ τὸν κόσμο, αἰσθάνεται σὰν νὰ διαβάζει μία παραποιημένη ἐκδοχὴ τῶν ἑλληνικῶν μύθων/κειμένων. Οἱ παρατηρήσεις περὶ κόσμου, περὶ ἀστρονομίας, περὶ τῶν φυσικῶν φαινομένων, περὶ τῆς Δημιουργίας καὶ τῆς ἐξελίξεως/ἱστορίας της, οἱ ὁποῖες ἐκφράζονται εἴτε διὰ ἀλληγορίας καὶ κλειστοῦ λόγου (μύθου), εἴτε εὐθέως μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν προγόνων μας, ἐπαναλαμβάνονται παρεφθαρμένες καὶ μεταγεγραμμένες κατὰ τέτοιον τρόπον,