Ετυμολογική

  ΓΑΛΗΝΟΣ ΝΙΚΩΝΟΣ «Κωλῦσαι τὸ γῆρας, ἀδύνατον· ἐπισχεῖν δὲ τὸ τάχος αὐτοῦ, δυνατόν» , Περὶ μαρασμοῦ, 7, 682 Ὁ Γαληνὸς ἐγεννήθη στὴν Πέργαμο, τὸ 129 μ.Χ καὶ ὑπολογίζεται πὼς πέθανε μετὰ τὸ 210 στὴν Ῥώμη ἤ στὴν Σικελία ( Τὸ λεξικὸν Σουΐδα γράφει πὼς ἔζησε 70 χρόνια, ἐνῶ οἱ ἀραβικὲς πηγὲς ἀναφέρουν πὼς πέθανε σὲ ἡλικία 87 ἐτῶν).Ἦταν ἄξιος συνεχιστὴς τοῦ ἔργου τοῦ Ἱπποκράτους, τὸ ὁποῖον καὶ ἐξέλιξε. Στὴν διαμόρφωσιν τοῦ χαρακτῆρος του σπουδαῖον ῥόλο ἔπαιζε ὁ πατήρ του, ἀρχιτέκτων, ἀστρονόμος καὶ μαθηματικός, Νίκων, τὸν ὁποῖον φαίνεται πὼς ἐθαύμαζε καὶ ἐξετιμοῦσε βαθέως ( «εὐτύχησα εὐτυχίαν μεγάλην τοιοῦτον ἔχων πατέρα», «ἀοργητότατος μὲν καὶ δικαιότατος καὶ χρηστότατος καὶ φιλανθρωπότατος», Γαληνός, C . G . K ü hn , V ,40,15/41,8 ), ἀλλὰ καὶ μὲ ἕναν πιὸ «δύσκολον» τρόπον ἡ μήτηρ του, τὴν ὁποία θεωροῦσε «ὀργιλωτάτην, ὡς δάκνειν ( =ἐπειδὴ δαγκώνει) ἐνίοτε τὰς θεραπαίνας, ἀεὶ δὲ κεκραγέναι καὶ μάχεσθαι τῷ πατρὶ μᾶλλον ἡ Ξανθίππη Σωκράτῃ ( =πάντα ἐξοργίζεται καὶ μάχεται τὸν πατέρα, περισσ