Ετυμολογική

Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΧΩΡΑΣ  Συνεχίζει τὴν διήγησίν του περὶ Ἀτλαντίδος ὁ Κριτίας στὸ ὁμώνυμον σύγγραμμα τοῦ Πλάτωνος (118e-121c) λέγοντας : «τῆς δ' ἄλλης χώρας ὡς ἡ φύσις εἶχεν καὶ τὸ τῆς διακοσμήσεως εἶδος, ἀπομνημονεῦσαι πειρατέον. πρῶτον μὲν οὖν ὁ τόπος ἅπας ἐλέγετο σφόδρα τε ὑψηλὸς καὶ ἀπότομος ἐκ θαλάττης, τὸ δὲ περὶ τὴν πόλιν πᾶν πεδίον, ἐκείνην μὲν περιέχον, αὐτὸ δὲ κύκλῳ περιεχόμενον ὄρεσιν μέχρι πρὸς τὴν θάλατταν καθειμένοις, λεῖον καὶ ὁμαλές, πρόμηκες δὲ πᾶν, ἐπὶ μὲν θάτερα τρισχιλίων σταδίων, κατὰ δὲ μέσον ἀπὸ θαλάττης ἄνω δισχιλίων. ὁ δὲ τόπος οὗτος ὅλης τῆς νήσου πρὸς νότον ἐτέτραπτο, ἀπὸ τῶν ἄρκτων κατάβορρος. τὰ δὲ περὶ αὐτὸν ὄρη τότε ὑμνεῖτο πλῆθος καὶ μέγεθος καὶ κάλλος παρὰ πάντα τὰ νῦν ὄντα γεγονέναι, πολλὰς μὲν κώμας καὶ πλουσίας περιοίκων ἐν ἑαυτοῖς ἔχοντα, ποταμοὺς δὲ καὶ λίμνας καὶ λειμῶνας τροφὴν τοῖς πᾶσιν ἡμέροις καὶ ἀγρίοις ἱκανὴν θρέμμασιν, ὕλην δὲ καὶ πλήθει καὶ γένεσι ποικίλην σύμπασίν τε τοῖς ἔργοις καὶ πρὸς ἕκαστα ἄφθονον. ὧδε οὖν τὸ πεδίον φύσε

Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ Ὁ Κριτίας σὲ αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα τοῦ ὁμωνύμου πλατωνικοῦ ἔργου (113b κ. ἑξ.) δίνει πληροφορίες γιὰ τὴν Ἀτλαντίδα, τὴν ἱστορία της, τοὺς κατοίκους της, τὴν πολιτεία της κοκ : ΚΡΙΤΙΑΣ : καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν ἐλέχθη περὶ τῆς τῶν θεῶν λήξεως, ὅτι κατενείμαντο γῆν πᾶσαν ἔνθα μὲν μείζου λήξεις, ἔνθα δὲ καὶ ἐλάττους, ἱερὰ θυσίας τε αὑτοῖς κατασκευάζοντες, οὕτω δὴ καὶ τὴν νῆσον Ποσειδῶν τὴν Ἀτλαντίδα λαχὼν ἐκγόνους αὑτοῦ κατῴκισεν ἐκ θνητῆς γυναικὸς γεννήσας ἔν τινι τόπῳ τοιῷδε τῆς νήσου. πρὸς θαλάττης μέν, κατὰ δὲ μέσον πάσης πεδίον ἦν, ὃ δὴ πάντων πεδίων κάλλιστον ἀρετῇ τε ἱκανὸν γενέσθαι λέγεται, πρὸς τῷ πεδίῳ δὲ αὖ κατὰ μέσον σταδίους ὡς πεντήκοντα ἀφεστὸς ἦν ὄρος βραχὺ πάντῃ.τούτῳ δ' ἦν ἔνοικος τῶν ἐκεῖ κατὰ ἀρχὰς ἐκ γῆς ἀνδρῶν γεγονότων Εὐήνωρ μὲν ὄνομα, γυναικὶ δὲ συνοικῶν Λευκίππῃ: Κλειτὼ δὲ μονογενῆ θυγατέρα ἐγεννησάσθην. ἤδη δ' εἰς ἀνδρὸς ὥραν ἡκούσης τῆς κόρης ἥ τε μήτηρ τελευτᾷ καὶ ὁ πατήρ, αὐτῆς δὲ εἰς ἐπιθυμίαν Ποσειδῶν ἐλθὼν συμμείγνυται, καὶ τὸν γήλοφ

  Η ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ 10ης ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ π.Χ (ΜΕΡΟΣ 2ον) ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ Ἡ περιγραφὴ τῶν Αθηνῶν τῆς 10 ης π.Χ. χιλιετίας συνεχίζεται καὶ στὸ πλατωνικὸν ἔργον «Κριτίας» (108c) : ΚΡΙΤΙΑΣ «ὦ φίλε Ἑρμόκρατες…καὶ πρὸς οἷς θεοῖς εἶπες τούς τε ἄλλους κλητέον καὶ δὴ καὶ τὰ μάλιστα Μνημοσύνην. σχεδὸν γὰρ τὰ μέγιστα ἡμῖν τῶν λόγων ἐν ταύτῃ τῇ θεῷ πάντ' ἐστίν: μνησθέντες γὰρ ἱκανῶς καὶ ἀπαγγείλαντες τά ποτε ῥηθέντα ὑπὸ τῶν ἱερέων καὶ δεῦρο ὑπὸ Σόλωνος κομισθέντα… πάντων δὴ πρῶτον μνησθῶμεν ὅτι τὸ κεφάλαιον ἦν ἐνακισχίλια ἔτη, ἀφ' οὗ γεγονὼς ἐμηνύθη πόλεμος τοῖς θ' ὑπὲρ Ἡρακλείας στήλας ἔξω κατοικοῦσιν καὶ τοῖς ἐντὸς πᾶσιν… τῶν μὲν οὖν ἥδε ἡ πόλις ἄρξασα καὶ πάντα τὸν πόλεμον διαπολεμήσασα ἐλέγετο, τῶν δ' οἱ τῆς Ἀτλαντίδος νήσου βασιλῆς, ἣν δὴ Λιβύης καὶ Ασίας μείζω νῆσον οὖσαν ἔφαμεν εἶναί ποτε, νῦν δὲ ὑπὸ σεισμῶν δῦσαν ἄπορον πηλὸν τοῖς ἐνθένδε ἐκπλέουσιν ἐπὶ τὸ πᾶν πέλαγος, ὥστε μηκέτι πορεύεσθαι, κωλυτὴν παρασχεῖν… τὸ δὲ Ἀ

Η ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ 10 ης  ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ π.Χ (ΜΕΡΟΣ 1 ον )  Ὁ Σόλων ἐνημερώνεται ἀπὸ τὸν Αἰγύπτιον ἱερέα γιὰ τὸ πῶς ἦταν ἡ Ἀθῆνα πρὸ τοῦ μεγάλου κατακλυσμοῦ, πρὶν ἀπὸ 9.000 χρόνια ἀπὸ τὴν συνομιλία τους (ἄρα ἄν ὁ Σόλων ἔζησε τὸν 6 ον -7 ον αἰ. π.Χ, ἀναγόμεθα χονδρικῶς στὸ 9500 π.Χ), ὅταν ἡ Ἀθηνᾶ πῆρε τὸ σπέρμα ἀπὸ τὴν Γῆ καὶ τὸν Ἥφαιστον καὶ ἔφτιαξε τὸ τελειότερον ἀνθρώπινον γένος, τοποθετώντας τό ὕστερα ἀπὸ σκέψιν καὶ παρατήρησιν στὴν περιοχὴ μὲ τὸ πιὸ εὔκρατον κλῖμα, ὥστε νὰ ἐπιδράσει θετικῶς στὴν σωφροσύνη τῶν ἀνθρώπων καὶ παρέχοντάς του τέχνες καὶ γνώσεις, ὀργανώνοντάς το μὲ τοὺς καλλίτερους νόμους, ὡς ἀξίζει σὲ γεννήματα καὶ θρέμματα θεῶν. Μᾶς ἐνημερώνει περὶ αὐτῶν λοιπὸν ὁ Πλάτων ( «Τίμαιος», 23 c κ. ἑξ.) διὰ στόματος Κριτία : «ἦν γὰρ δή ποτε, ὦ Σόλων, ὑπὲρ τὴν μεγίστην φθορὰν ὕδασιν ἡ νῦν Ἀθηναίων οὖσα πόλις ἀρίστη πρός τε τὸν πόλεμον καὶ κατὰ πάντα εὐνομωτάτη διαφερόντως: ᾗ κάλλιστα ἔργα καὶ πολιτεῖαι γενέσθαι λέγονται κάλλισται πασῶν ὁπόσων ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἡμεῖς ἀκοὴν παρεδεξάμεθα.’