ΚΡΗΤΗ-ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ (ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ) Ὁ τίτλος νομίζω προϊδεάζει γιὰ τὶς λέξεις πρὸς ἐτυμολόγησιν, οἱ ὁποῖες δὲν θὰ εἶναι ἄλλες ἀπὸ τὰ ὀνόματα τῶν νησιῶν μας. Ὀνόματα ποὺ παραμένουν ἀλώβητα στὸν χρόνο καὶ τὰ ὁποῖα μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ κατατοπιζόμαστε στὸν χάρτη, ἀκόμα κι ἄν διαβάζουμε ἑλληνικὰ συγγράμματα ποὺ μετροῦν χιλιετίες! Ὅμως, προκαταβολικὰ νὰ πῶ πὼς εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐτυμολογηθοῦν ὅλα τὰ νησιὰ ποὺ ἀνήκουν στὴν Ἑλλάδα, καθῶς εἶναι ἀμέτρητα καὶ ἀμφιβάλλω καὶ γιὰ τὸ κατὰ πόσον εἶναι ὅλα γνωστά, ἀκόμα καὶ σ’αὐτοὺς ποὺ τὰ χαρτογραφοῦν! Ἔτσι ἀπεφάσισα νὰ ἀναλύσω τὰ γνωστότερα στοὺς περισσοτέρους. Ὅμως, ἀκόμα καὶ αὐτὰ εἶναι πάρα πολλά, ὁπότε τὸ ἄρθρον θὰ ὑποδιαιρεθεῖ σὲ μικρότερα. Στὸ πρῶτον μέρος, θὰ αναλυθοῦν ὅσα νησιά ἔχουν κόκκινο χρῶμα στὸν χάρτη τῆς φωτογραφίας. Ἄρα θὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ τὸ ΠΕΛΑΓΟΣ [> ἐκ τοῦ ὅτι δὲν πελάζει ( =φέρνω κοντά) τῆς γῆς, παρεμβάλλεται μεταξὺ χερσαίων τμημάτων, ἤ ἐπειδὴ εἰς τοὺς πέλας ( =κοντινούς) ἄγει. Πράγματι μέχρι καὶ σήμερα, εἴτε θέλουμε νὰ πᾶμε σ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης