ΕΥΒΟΙΑ-ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ-ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ (ΠΡΑΣΙΝΟ ΧΡΩΜΑ) Τὸ 2ο μεγαλύτερο νησί μας καὶ σὲ ἔκτασιν ἀλλὰ καὶ σὲ πληθυσμὸν εἶναι ἡ ΕΥΒΟΙΑ . Τὸ ὄνομά της τὸ ὄφείλει στὰ καλά της βόδια, ἐφόσον ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τὸ ἐπίρρημα <<εὖ>> καὶ τὸ οὐσιαστικόν <<βοῦς>>. Πράγματι ἦταν γνωστὴ γιὰ τὴν ἐκλεκτὴ ποιότητα τῶν βοοειδῶν της. Ἄλλοι λένε πὼς τὸ ὄνομα ὀφείλεται στὴν νύμφη Εὔβοια, κόρη τοῦ Ἀσωποῦ, γι’αὐτὸ καὶ ἐλέγετο καὶ ΑΣΩΠΙΣ . Ὁ Ἡσίοδος τὴν ὀνομάζει ΑΒΑΝΤΙΔΑ ἀπὸ τὸν βασιλιά Ἄβαντα. Οἱ Ἄβαντες εἶναι τὸ δεύτερο ἑλληνικὸ φύλο ποὺ ἐγκαταστάθηκε ἐκεῖ μετὰ τοὺς Ἴωνες. Ἐλέγετο καὶ ΧΑΛΚΟΔΟΝΤΙΣ , ἀπὸ τὸν Χαλκόδοντα, υἰὸν τοῦ Ἄβαντος. Ὁ Στράβων τὴν ἀνέφερε ΜΑΚΡΙΔΑ , λόγω τοῦ σχήματός της, ἀλλὰ καὶ ΕΛΛΟΠΙΑ , ἀπὸ τὸν Ἔλλοπα, υἰὸν τοῦ Ἴωνος. Ἀκόμα τὴν λέει καὶ ΕΥΣΕΙΣΤΟΝ , λόγω ἑνὸς μεγάλου σεισμοῦ ποὺ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα. Σύμφωνα μὲ τὸν Πλούταρχο, ὠνομάζετο καὶ ΧΑΛΚΙΔΑ , λόγω τῶν κοιτασμάτων χαλκοῦ ποὺ πλεόναζαν στὴν περιοχή.
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης