Ετυμολογική

ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ/ΣΚΩΤΙΑ/ΙΕΡΝΗ/ΘΟΥΛΗ κ.ἄ Λίγο πιὸ κάτω στὸ προαναφερθὲν (εἰς τὸ 3 ον μέρος) ἀπόσπασμα ποὺ γράφει γιὰ τοὺς Κέλτες, ὁ Στράβων τοὺς συγκρίνει μὲ τοὺς Βρεττανούς, δίνοντάς μας μία ἰδέα γιὰ τὸ πῶς ἦταν οἱ Βρεττανοί (Γεωγραφικά, Δ, 5,2) : «οἱ δὲ ἄνδρες εὐμηκέστεροι τῶν Κελτῶν εἰσι καὶ ἧσσον ξανθότριχες͵ χαυνότεροι δὲ τοῖς σώμασι…τὰ δ΄ ἔθη τὰ μὲν ὅμοια τοῖς Κελτοῖς τὰ δ΄ ἁπλούστερα καὶ βαρβαρώτερα͵ ὥστ΄ ἐνίους γάλακτος εὐποροῦντας μὴ τυροποιεῖν διὰ τὴν ἀπειρίαν͵ ἀπείρους δ΄ εἶναι καὶ κηπείας καὶ ἄλλων γεωργικῶν. δυναστεῖαι δ΄ εἰσὶ παρ΄ αὐτοῖς. πρὸς δὲ τοὺς πολέμους ἀπήναις χρῶνται τὸ πλέον͵ καθάπερ καὶ τῶν Κελτῶν ἔνιοι. πόλεις δ΄ αὐτῶν εἰσιν οἱ δρυμοί· περιφράξαντες γὰρ δένδρεσι καταβεβλημένοις εὐρυχωρῆ κύκλον ἐνταῦθα καὶ αὐτοὶ καλυβοποιοῦνται καὶ τὰ βοσκήματα κατασταθμεύουσιν οὐ πρὸς πολὺν χρόνον. ἔπομβροι δ΄ εἰσὶν οἱ ἀέρες μᾶλλον ἢ νιφετώδεις· ἐν δὲ ταῖς αἰθρίαις ὁμίχλη κατέχει πολὺν χρόνον͵ ὥστε δι΄ ἡμέρας ὅλης ἐπὶ τρεῖς μόνον ἢ τέτταρας ὥρας τὰς περὶ τὴν μεσημβρίαν ὁρᾶσθαι τὸ

(Κυβέλη) ΙΣΠΑΝΙΑ/ΜΑΛΑΓΑ/ΛΙΣΣΑΒΩΝ/ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΑ/ΙΒΗΡΙΑ/ΣΕΒΙΛΛΗ/ΣΕΓΚΟΒΙΑ/ΒΑΛΕΝΘΙΑ/ΚΟΡΔΟΒΑ/ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ/ΜΠΙΛΜΠΑΟ/ΑΜΠΟΥΡΙΑΣ/ΜΑΔΡΙΤΗ/ΜΑΓΙΟΡΚΑ/ΒΑΛΕΑΡΙΔΕΣ ΝΗΣΟΙ κ.ἄ Γράφει ὁ Στράβων στὸ Γ’ βιβλίον τῶν Γεωγραφικῶν του (2,13): «…ἀλλὰ καὶ ἐν τῆι ΙΒΗΡΙΑι ΟΔΥΣΣΕΙΑ πόλις δείκνυται καὶ Ἀθηνᾶς ἱερὸν καὶ ἄλλα μυρία ἴχνη τῆς τε ἐκείνου πλάνης καὶ ἄλλων τῶν ἐκ τοῦ Τρωικοῦ πολέμου…ἥ τε τοῦ Αἰνείου παραδέδοται πλάνη καὶ Ἀντήνορος καὶ ἡ τῶν Ἑνετῶν· ὡσαύτως καὶ ἡ Διομήδους τε καὶ Μενελάου καὶ ἄλλων πλειόνων». Γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Ἰβηρικῆς χερσονήσου μᾶς ἐνημερώνει ὁ Διονύσιος Ἁλικαρνασσεὺς στὴν «Ῥωμαϊκὴ ἀρχαιολογία»(ΙΔ’,α,4), ὅταν γράφει πὼς ὁ Ἴβηρος ἦταν υἰὸς τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστερόπης καὶ ἀδελφὸς τοῦ Κελτοῦ, ποὺ χάρισε τὸ ὄνομά του κατὰ μία ἐκδοχὴ στοὺς Κέλτες (βλ. κεφάλαιον περὶ Ἰταλίας καὶ Γαλλίας).   « ἄλλοι δὲ ἐξ Ἡρακλέους καὶ Ἀστερόπης τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι παῖδας, Ἴβηρον καὶ Κελτόν» . Ὁ Ἡσύχιος γράφει στὸ λῆμμα «ἴβηρ» πὼς σημαίνει χερσαῖον θηρίον, ἐξ οὗ καὶ οἱ Ἴβηρες. Βεβαίως