(Ἁγιᾶ-Σοφιᾶ) ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΤΟΥ ΔΑΦΝΗΦΟΡΟΥ/ ΔΑΦΝΑΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΣΤΟ... ΔΑΦΝΙ Ὑπάρχει ἕνας μύθος ποὺ λέγει πὼς κάποτε ὁ ἐγγονὸς τοῦ Αἰόλου καὶ προπάππος τοῦ Ὀδυσσέως, Κέφαλος, ὁ βασιλεῦς τῆς ὀνομασθείσης ἀπὸ αὐτὸν νήσου Κεφαλληνίας, κυνηγώντας στὸ δάσος σκότωσε κατὰ λάθος μὲ τὸ ἀκόντιόν του τὴν σύζυγόν του, Προκρίδα. Ὁ Ἄρειος Πάγος τὸν κατεδίκασε ἐξορίζοντάς τον ἀπὸ τὴν Ἀττική. Δέκα γενιὲς ἀργότερα οἱ ἀπόγονοι τοῦ Κεφάλου, Χαλκῖνος καὶ Δαῖτος, θέλοντας νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἀθῆνα καὶ νὰ ἐξαγνίσουν τὴν πράξιν τοῦ πατρός τους, πῆγαν στὸ Μαντεῖον τῶν Δελφῶν, γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν συμβουλή του. Τὸ Μαντεῖον τοὺς εἶπε πὼς πρέπει νὰ θυσιάσουν πρῶτα, πρὶν ἐγκατασταθοῦν στὴν Ἀθῆνα, στὸν Ἀπόλλωνα, στὸ μέρος ἐκεῖνον ὅπου θὰ δοῦν τριήρη νὰ τρέχει στὴν στεριά. «δεκάτῃ δὲ ὕστερον γενεᾷ Χαλκῖνος καὶ Δαῖτος ἀπόγονοι Κεφάλου πλεύσαντες ἐς Δελφοὺς ᾔτουν τὸν θεὸν κάθοδον ἐς Ἀθήνας· ὁ δέ σφισι κελεύει θῦσαι πρῶτον Ἀπόλλωνι ἐνταῦθα τῆς Ἀττικῆς, ἔνθα ἂν ἴδωσιν ἐπὶ τῆς γῆς τριήρη θέουσαν. γενομένοις δὲ αὐτοῖς κ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης