Ετυμολογική

«Ὦ ξεῖν' εὐυδρὸν πότ'έναίομεν ἄστυ Κορίνθου, νῦν δ'ἄμ' Αἴαντος νᾶσος ἔχει Σαλαμίς, ἐνθάδε Φοινίσσας νῆας καὶ Πέρσας ἑλόντες, καὶ Μήδους, ἱερὰν Ἑλλάδα ῥυσάμεθα», Πλούταρχος, Περὶ τῆς Ἡροδότου κακοηθείας, 39 ( = Ὦ ξένε, κάποτε στῆς Κορίνθου τὴν πόλιν μὲ τὰ ὡραῖα νερὰ κατοικούσαμε, τώρα μᾶς κρατᾶ ἡ νῆσος τοῦ Αἴαντος, ἡ Σαλαμίς,  ἐδῶ τῶν Φοινίκων τὰ πλοῖα καὶ τοὺς Πέρσες καὶ τοὺς Μήδους καταστρέφοντας, τὴν ἱερὰ Ἑλλάδα σώσαμε). Αὐτοὶ οἱ στίχοι ἀνεγράφησαν στὴν στήλη ποὺ ἔστησαν οἱ Κορίνθιοι πρὸς τιμὴν τῶν νεκρῶν τους στὴν ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος.  ΜΕΡΟΣ 4 ο Ο ΞΕΡΞΗΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΣΤΟ ΑΡΤΕΜΙΣΙΟΝ, ΠΡΟΗΛΑΥΝΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΟΤΟΝ. ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ   ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΤΩΝ   ΘΕΣΠΙΕΩΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΥΠΕΤΑΣΣΟΝΤΟ. ΣΤΙΣ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 480 Π.Χ. Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ Η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΕΚΥΡΙΕΥΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΕΡΞΗ. ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΙΣΩ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ