Ετυμολογική

ΑΓΓΕΙΑ ΠΟΣΕΩΣ (Ν-Σ)  Ἄλλα ἀγγεῖα πόσεως ἦταν ἡ ΝΕΣΤΟΡΙΣ «περὶ τῆς ἰδέας τοῦ Νέστορος ποτηρίου» , Δειπν., 76. Τὸ δέπας τοῦ Νέστορος, «τὸ εὔποτον ποτέριον» , ἡ Νεστορίς, ἦταν διακοσμημένον ὅπως λέγει ὁ ποιητής μὲ δύο χρυσᾶ περιστέρια ἑκατέρωθεν σὲ κάθε λαβή του (βλ. κεντρικὴ εἰκόνα). Εἶχε τέσσερεις λαβές καὶ δύο πυθμένες. Ὄν γεμάτον τὸ δέπας ἦταν βαρύ, μὰ ὁ Νέστωρ, ἄν καὶ γηραιὸς τὸ σήκωνε μὲ εὐκολία (Ἰλιάς, Λ', 632 κ. ἑξ.).  Ὁ ΟΛΜΟΣ ἦταν «ποτήριον κερατίου τρόπον εἰργασμένον» , Δειπν., 86. Τὸ ΟΞΥΒΑΦΟΝ ἦταν ἀφ' ἑνὸς ἀγγεῖον γιὰ νὰ τοποθετοῦν τὸ ξίδι -ὅπως καὶ ἡ ΟΞΙΣ -, ἀλλὰ ἦταν καὶ εἶδος μικροῦ πηλίνου ἐκπώματος «τὸ ὄξους δεκτικὸν σκεῦος : ἐστὶ δὲ καὶ ὄνομα ποτηρίου» , Δειπν., 87.  Ἄλλο εἶδος δέπατος ἦταν καὶ ἡ ΟΙΝΙΣΤΗΡΙΑ/ ΟΙΝΙΣΤΗΡΙΟΝ «οἱ μέλλοντες ἀποκείρεσθαι τὸν σκόλλυν ἔφηβοι, φησὶ Πάμφιλος, εἰσφέρουσι τῷ Ἡρακλεῖ μέγα ποτήριον πληρώσαντες οἴνου, ὃ καλοῦσιν οἰνιστηρίαν, καὶ σπείσαντες τοῖς συνελθοῦσι διδόασι πιεῖν» , Δειπν., 88. Ὁ ΟΛΛΥΞ/ ΟΛΛΙΞ ἦταν «ξύλινον ποτήριον» , Δε