Ετυμολογική

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Οἱ περισσότεροι σήμερα πιστεύουν πὼς οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἦταν πολυθεϊστές, πὼς πίστευαν δηλαδὴ στὴν ὕπαρξιν πολλῶν θεῶν καὶ ὄχι σὲ ἕναν δημιουργὸν τῶν πάντων. Ἀρνοῦνται νὰ ἀντιληφθοῦν τὶς διαφορετικὲς ἐκφάνσεις τῆς ἰδίας ζωογόνου δυνάμεως καὶ   ἀγνοοῦν τὰ κείμενα τῶν ἀρχαίων φιλοσόφων μας ποὺ ἀναφέρονται κατηγορηματικῶς καὶ ἀναλυτικῶς σὲ ἕναν μοναδικὸν Θεόν, δημιουργὸν τῶν πάντων. Ἐνδεικτικῶς (πηγὴ τῶν συγκεντρωμένων ἀποσπασμάτων τῆς γραμματείας μας εἶναι τὸ βιβλίον τῆς Ἄννης Τζιροπούλου «Ἡ καταστροφὴ τῶν ἑλληνικῶν βιβλιοθηκῶν» ) : 1.Στοὺς Ὀρφικοὺς ὕμνους συναντῶμεν τὰ ἑξῆς:  «(ὁ Θεός) εἷς ( =ἕνας) ἐστὶ αὐτοτελής, αὐτοῦ δὲ ὑπὸ πάντα τελεῖται» «εἷς ἐστὶ αὐτογενής, ἑνὸς ἔκγονα -τὰ- πάντα τέτυκται ( < πρκ. τεύχομαι =κατασκευάζω) …αὐτὸς δέ γε πάντα ὁρᾶται» «εἷς θεὸς ἐστὶ αὐτοφυής, ἀόρατος» ( Orphicarum , fragm . 25) «Εἷς Θεός, εἷς κόσμος» ( Ab . Orph , 3,4) «Πανυπέρτατος δαίμων, παγγενέτωρ»   «Δία, παγγενέτην, βιοδώτο