Ετυμολογική

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ, ΤΟ ΟΡΟΣΗΜΟΝ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Δάσκαλος τοῦ Ἀσκληπιοῦ ἦταν ὁ Κένταυρος Χείρων, στὸν ὁποῖον τὸν πῆγε ὁ πατήρ του, Ἀπόλλων μετὰ τὴν γέννησίν του ( Χείρων < χείρ, δεινὸς χειρουργός, ἐξ οὗ καὶ τὸ ὄνομά του «ἀπὸ τοῦ διὰ τῆς χειρῶν θεραπείας, τῆς ἐν ταῖς χειρουργίαις καὶ ῥιζοτομίαις· ἰατρὸς γάρ» , Ἐτυμολογικὸν τὸ Μέγα . Ὁ Χείρων εἶχε διδάξει καὶ σὲ πάμπολλους ἄλλους μεγάλους ἥρωες τὴν τέχνη του, ὅπως ἦταν ὁ Ἀχιλλεύς, ὁ Παλαμήδης, ὁ Ἰάσων κ.ἄ). Καὶ ὅπως μᾶς ἐνημερώνει στὸ προαναφερθὲν ἀπόσπασμα τῆς «Βιβλιοθήκης» ὁ Ἀπολλόδωρος, ὁ Ἀσκληπιὸς δὲν ἐμπόδιζε μόνον τὸν θάνατον, ἀλλὰ «ἀνήγειρε ( =ἀνέσταινε) καὶ τοὺς ἀποθανόντας» :  «…καιομένης δὲ αὐτῆς ἁρπάσας τὸ βρέφος ἐκ τῆς πυρᾶς πρὸς Χείρωνα τὸν Κένταυρον ἤνεγκε, παρ᾽ ᾧ καὶ τὴν ἰατρικὴν καὶ τὴν κυνηγετικὴν τρεφόμενος ἐδιδάχθη. καὶ γενόμενος χειρουργικὸς καὶ τὴν τέχνην ἀσκήσας ἐπὶ πολὺ οὐ μόνον ἐκώλυέ τινας ἀποθνήσκειν, ἀλλ᾽ ἀνήγειρε καὶ τοὺς ἀποθανόντας· παρὰ γὰρ Ἀθηνᾶς λαβὼν τὸ ἐκ τῶν φλεβῶν τῆς Γοργόνος ῥυὲν αἷμα, τῷ μὲν ἐκ τῶν ἀρι