Ετυμολογική

(Δελφοί)  Μὲ ἀφορμὴ τὸ θερινὸν ἡλιοστάσιον (21 Ἰουνίου)*1, 4η ἱσταμένου Σκιροφοριῶνος καὶ λίγο πρὶν τὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους γιὰ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες, ποὺ ξεκινᾶ μὲ τὴν πρώτη νουμηνία μετὰ τὸ θερινὸν ἡλιοστάσιον (ἤτοι φέτος τὴν 17η Ἰουλίου), ἄς γίνει νύξις καὶ στὸ ἀνάλημμα τοῦ Ἡλίου, ἤτοι στὴν βαθμηδὸν μεταβλητὴ θέσιν τοῦ Ἡλίου, ὅπως αὐτὸς ἐμφανίζεται στὸν οὐρανὸν ἄν κάποιος τὸν παρατηρεῖ σταθερῶς τὴν ἴδια ὥρα ἑκάστης ἡμέρας γιὰ ἕνα ἔτος. Ἡ καταγραφὴ τῆς μεταβλητῆς θέσεως τοῦ Ἀπόλλωνος-Ἡλίου στὸν οὐρανὸν σχηματίζει τὸ ἄπειρον (βλ. τὶς ἐκπληκτικὲς φωτογραφίες κου Ἀντωνίου Ἁγιομαμίτη ἀπὸ τὸ ἀνάλημμα τοῦ Ἡλίου σὲ διάφορα σημεῖα τῆς ἱερᾶς πατρίδος μας).  (Ἐρέχθειον)  (Ναὸς Ἥρας)  (Ναὸς Ἡφαίστου-Θησεῖον)  (Ναὸς Ἀπόλλωνος)  Κατὰ τὴν ἔναρξιν λοιπὸν τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ὁρᾶ κανεὶς τὸν φωτοδότη Ἀπόλλωνα νὰ βρίσκεται στὴν ὑψηλοτέρα ἄκρη τοῦ νοητοῦ ἀπείρου ποὺ σχηματίζει καθ' ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ ἔτους, φαινόμενον ποὺ ὀφείλεται στὴν κλίσιν τοῦ γηίνου ἄξονος καὶ τῆς ἐλλειπτικῆς τροχιᾶς τῆς