Γράφει ἡ Ἄννα Τζιροπούλου στὸ βιβλίον της «Ἡ καταστροφὴ τῶν ἑλληνικῶν βιβλιοθηκῶν-Λεηλάτησις τῆς γνώσεως καὶ τῆς μυθολογίας μας» : « Τὴν ἐποχὴν τῆς Φραγκοκρατίας ὁ Παρθενὼν ἔγινε καθολικὴ ἐκκλησία τὴν ὁποίαν οἱ Τοῦρκοι μετέτρεψαν σὲ τζαμὶ μὲ μιναρέ... Στὰ 1687, ὅταν οἱ Βενετοὶ ὑπὸ τὸν Μοροζίνι* πολιορκοῦσαν τὴν Ἀθήνα, ἔπεσε μιὰ ὀβίδα μέσα στὸν Παρθενῶνα καὶ προκάλεσε τὴν ἀνάφλεξι μιᾶς πυριτιδαποθήκης ποὺ οἱ Τοῦρκοι εἶχαν ἐγκαταστήσει μέσα στὸν ναό. Ἡ ἔκρηξις ποὺ ἐπηκολούθησε μετέβαλε τὸ ἀριστούργημα τοῦ Ἰκτίνου σὲ θλιβερὰ ἐρείπια. Ἀργότερα οἱ Τοῦρκοι ἔκτισαν στὴ μέση τοῦ ἐρειπωμένου ναοῦ ἕνα μικρότερο τζαμί. Κατὰ τὴν διάρκεια ὅλων αὐτῶν τῶν σκοτεινῶν χρόνων πολλὰ μαρμάρινα κομμάτια ἀπὸ τὰ μνημεῖα τῆς Ἀκροπόλεως γίνονταν ἀσβέστης. Ἀργότερα μερικὰ ἀπὸ τὰ ἀγάλματα ἀφαιρέθηκαν καὶ μεταφέρθηκαν εἰς τὸ ἐξωτερικὸ ἀπὸ ξένους ἢ καταστράφηκαν καθὼς τὰ ἔβγαζαν ἀπὸ τὴ θέσι τους γιὰ νὰ τὰ πάρουν...» * Καὶ κατὰ τὴν μετατροπή του σὲ χριστιανικὴ ἐκκλησία τῆς Ἁγιᾶς Σοφίας- Παναγιᾶς Ἀθηνιώτισσας, ὁ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης