Ετυμολογική

Δύο μόρια τὰ ὁποῖα εἶναι ἐμφανισιακῶς καὶ σημασιολογικῶς τόσο κοντά, ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ τόσο μακρυά. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ κύριος λόγος ποὺ συχνὰ συγχέονται. Ὁ δευτερεύων λόγος εἶναι ἡ λανθασμένη ἀντίληψις πὼς τό «ὡς» ἀποτελεῖ τὴν καθαρευουσιάνικη μορφὴ τοῦ νεοελληνικοῦ «σάν». Μέγα σφάλμα! Ποιά εἶναι ὅμως ἡ διαφορά τους; Τὸ μόριον « ὡς » χρησιμοποιεῖται πρὶν ἀπὸ κάποιο ὄνομα, γιὰ νὰ δηλώσει μία ἰδιότητα ποὺ ἀληθεύει  ἤ ἡ ὁποία κατὰ τὴν γνώμη τοῦ ὁμιλητοῦ ἀληθεύει. Παρ. 1: Ὁ  Ἀλαλκομένης ὡς διδάσκαλος εἶναι ἐξαιρετικός. ( Ὁ Ἀλαλκομένης εἶναι στὴν πραγματικότητα διδάσκαλος ἤ τοὐ λάχιστον ὁ ὁμιλητής θεωρεῖ πὼς ὁ Ἀλαλκομένης ἔχει τὴν ἰδιότητα τοῦ διδασκάλου.) Παρ.2 : Ἡ  Πασιφάη μίλησε πρῶτα ὡς ἄνθρωπος καὶ ἔπειτα ὡς νηπιαγωγός. ( Ἡ  Πασιφάη εἶναι ἄνθρωπος καὶ εἶναι καὶ νηπιαγωγός. Καὶ οἱ 2 ἰδιότητές της εἶναι ἀ ληθεῖς.) Παρ.3 : Ὡ ς γονεῖς τοῦ Κλειτομάχου ὄφειλαν νὰ τὸν τιμωρήσουν, μετὰ ἀπ’αὐτὸ ποὺ ἔκανε. ( Εἶναι στ’ἀλήθεια οἱ γονεῖς τοῦ Κλειτομάχου.) Παρ.4  : Τ