ΜΕΡΟΣ 3 ο ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΖΗΝΟΣ Στὸ προηγούμενον ἄρθρον ἀνεφέρθη «Τὸ ψήφισμα τῆς Τροιζῆνος». Οἱ πληροφορίες τοῦ τί ἀκριβῶς ἀποφασίστηκε εἶναι γεγραμμένες σὲ μία στήλη ἡ ὁποία πέρασε τὰ πάνδεινα μέχρι τελικῶς νὰ διαβαστεῖ καὶ νὰ ἀναγνωριστεῖ ἡ ἀξία της. Ἡ μαρμάρινη στήλη χαράκτηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ 3 ου π.Χ. αἰ., ἄν καὶ κάποιοι ἄλλοι ἰσχυρίζονται πὼς εἶναι μεταγενεστέρα, τῆς ἐποχῆς τοῦ Χρεμωνιδείου πολέμου, ὅταν ἡ Ἀθῆνα, ἡ Σπάρτη καὶ ἄλλες πόλεις τῆς Πελοποννήσου, συμμάχησαν ὑπὸ τὸν Πτολεμαῖον τὸν Β’, τὸν Φιλάδελφον, κατὰ τοῦ μακεδονικοῦ βασιλείου. Ἡ ἐπιγραφὴ τοποθετήθηκε στὴν Τροιζῆνα εἰς ἀνάμνησιν τῆς φιλοξενίας τῶν Ἀθηναίων γυναικοπαίδων ἀπὸ τοὺς Τροιζηνίους. Τὸ κείμενον τοῦ ψηφίσματος βρέθηκε τὸ 1952 στὴν Τροιζῆνα. Ἀνεκαλύφθη τυχαίως ἀπὸ ἕναν χωρικὸ ποὺ ὄργωνε τὸ χωράφι του περὶ τὸ 1930 καὶ χρησιμοποιῆσε τὴν στήλη ὡς κατώφλι τοῦ σπιτιοῦ του. Τὸ 1959 ἕνας δάσκαλος ἀπὸ τὸν Πόρο τοῦ τὴν ζήτησε γιὰ νὰ τὴν προσθέσει στὴν συλλογή του, ποὺ ἐλλείψει χώρου ἐξετίθετο σὲ ἕνα καφενεῖον.
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης