Ετυμολογική

Συνεχίζει ὁ Ἀθανάσιος Σταγειρίτης (Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολογία, βιβλ. Β', κεφ. Γ') περὶ τῶν Μουσῶν :  «Ἐκαυχήθησαν δὲ αἱ θυγατέρες τοῦ Πιέρου*1 ὅτι ἦσαν ἐμπειρότεραι εἰς τὴν μουσικὴν καὶ εἰς βεβαίωσιν τούτου, ἦλθον εἰς τὸν Ἑλικῶνα καὶ συνεκρότησαν ἀγῶνα μουσικῆς μὲ τὰς Μούσας. Καὶ πρῶτον μὲν ἠγωνίσθησαν αὐταί, πλὴν δὲν εὐδοκίμησαν. Ἐπειδὴ οὐδεὶς ἐθέλγετο, οὔτε ἤκουε μὲ ἡδονὴν τὴν μελωδίαν αὐτῶν. Ἀρξαμένων δὲ ὕστερον τῶν Μουσῶν, τὸ πᾶν ἐξέστη καὶ μετέβαλε τὴν ὄψιν· ἐπειδὴ ὁ Οὐρανός, τὰ ἄστρα, ἡ θάλασσα, οἱ ποταμοί, καὶ πάντα τὰ κινούμενα σώματα ἔπαυσαν τὰς κινήσεις αὐτῶν καὶ ἤκουον μὲ προσοχὴν καὶ ἀπορίαν τὴν μελωδίαν. Αὐτὸς δὲ ὁ Ἑλικών, θελγόμενος, ἅμα τε καὶ ἐπαιρόμενος διὰ τὴν ὑπεροχὴν τῶν Μουσῶν, ἐξετείνετο μεταιωρούμενος ἥρεμα πρὸς τὸν Οὐρανόν, ὥστε ἡ κορυφὴ αὐτοῦ ἔφτασε σχεδὸν πλησίον τοῦ Οὐρανοῦ. Ἰδὼν δὲ ὁ Ποσειδῶν τὴν τοσαύτην τολμηρὰν ἔπαρσιν καὶ φοβούμενος νὰ μὴ τρυπήσῃ τὸν Οὐρανόν, ἔτι δὲ νὰ μὴ γένῃ καὶ ἀνάβασις τῶν ἀνθρώπων εἰς τὸν Οὐρανόν, ἔστειλε τὸν Πήγασον νὰ καταπαύσῃ