ΜΕΡΟΣ 5ο «Ξέρξου γράψαντος: Πέμψον τὰ ὅπλα, (Λεωνίδας) ἀντέγραψε: Μολὼν λαβέ», Πλούταρχος, ἀποφθέγματα [ =Ὅταν ὁ Ξέρξης ἔγραψε «στεῖλε τὰ ὅπλα, ( =παραδώσου) », (ὁ Λεωνίδας) ἀντέγραψε ( =ἀνταπήντησε) : Βρὲς τὰ κότσια (ψυχικὰ καὶ σωματικά) κι ἔλα νὰ τὰ πάρεις]. Η ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΙ Η ΕΚΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΟΥ (1Η ΚΑΙ 2Α ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ) ( Ἡροδότου, Ἱστορίαι, 7, 210-212.1) « ΑΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΘΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΧΕΡΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΟΥ· ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΠΑΣ ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΡΕΤΗ Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Δημαράτου ἐφάνησαν πέρα γιὰ πέρα ἀπίστευτα στὸν Ξέρξη κι ἔκανε μία δευτέρα ἐρώτησιν : πῶς εἶναι δυνατὸν τὴν ὥρα ποὺ εἶναι τόσο λίγοι νὰ δώσουν μάχη μὲ τὸν στρατόν του; Κι ὁ ἄλλος ἀπεκρίθη : «Βασιλεῦ μου, νὰ μὲ θεωρεῖς ψεύτη, ἄν τὰ πράγματα δὲν ἀκολουθήσουν τὸν δρόμον ποὺ λέω ἐγώ ». Μὲ τὰ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης