Ετυμολογική

Ὁ ταώς, κοινῶς παγώνι ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ τανύω ( =τείνω > ταώς-ώ ἤ ταών-ταῶνος, καὶ διὰ συνήθους τροπῆς τοῦ ψιλοῦ ὀδοντικοῦ τ, μὲ τὸ ὁμόπνοον χειλικόν του, π, παών-ῶνος, τὸ παώνι -> παγώνι ). Κι αὐτὸ διότι ἔχει τεταμένα τὰ πτερά του καὶ εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ὀμορφιά τους, ὅταν τὰ ἁπλώνει. Ὁ ταώς λοιπὸν εἶναι τὸ ἱερὸν πτηνὸν τῆς Ἥρας. Διαβάζουμε στὸν Ἀπολλόδωρον (Βιβλιοθήκη, Β', 1,2 κ. ἑξ) πὼς κάποτε ὁ Ζεὺς διέφθειρε τὴν Ἰώ, ἐνῶ αὐτὴ ἦταν ἱέρεια τῆς Ἥρας. Τὸν ἔπιασε ὅμως ἐπ' αὐτοφόρῳ ἡ Ἥρα καὶ τότε ὁ Ζεὺς μετεμόρφωσε τὴν Ἰὼ σὲ ἀγελάδα. Ἡ Ἥρα ζήτησε ἀπὸ τὸν Δία τὴν ἀγελάδα δική της καὶ τῆς ἔβαλε ὡς φύλακα τὸν Ἄργον, τὸν πανόπτη ἤ μυριωπόν (ὁ ἔχων μυρίας ὄπας/ ὀφθαλμούς), καθῶς εἶχε μάτια σὲ ὅλο του τὸ σῶμα, τὰ ὁποῖα ποτὲ δὲν ἔκλειναν ὅλα μαζί, ἀκόμα καὶ ὅταν κοιμόταν. Ἥταν κυριολεκτικῶς ἄγρυπνος φρουρὸς καὶ γι' αὐτὸ ἡ Ἥρα τὸν ἐπέλεξε γιὰ τὴν φύλαξιν τῆς Ἰοῦς.  Πέραν αὐτοῦ ὁ Ἄργος εἶχε καὶ ὑπερβολικὴ δύναμιν ποὺ τὸν κατέστησε ἱκανὸν νὰ σκοτώσει τὸν ταῦρον ποὺ ἐλυμαίνε