Ετυμολογική

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΥΤΕΡΠΗΣ  Γράφει ὁ Ἀθ. Σταγειρίτης (Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολογία, Β', Ε', β' ) :  «Ἡ δὲ Εὐτέρπη, κατὰ μέν τινας, ἐφηῦρε τοὺς αὐλοὺς καὶ διὰ τοῦτον ὠνομάσθη οὔτως, ἐπειδὴ τέρπει τοὺς ἀκροατάς. Κατ' ἄλλους δὲ ἐφηῦρε καὶ ἄλλα πολλὰ ὄργανα μουσικά καὶ κατ' ἄλλους αὐτὴ ἐπενόησε τὰ μαθήματα, οἷον τὰ ἐπιστῆμας καὶ διὰ τοῦτον ὠνομάσθη οὔτως, ἐπειδὴ τὰ μαθήματα τέρπουσι τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς μανθάνοντας αὐτά...ἤ ἐπειδὴ εἶναι καὶ εὐτερπεῖς οἱ λόγοι τῶν πεπαιδευμένων. Ἄλλοι δὲ λέγουσιν αὐτὴν εὑρετὶν τῆς διαλεκτικῆς... Ἐζωγράφιζον δὲ αὐτὴν αὐλοῦσαν ἤ καὶ κρατοῦσαν τὸν αὐλὸν μόνον, ὀρθὴν ἤ καθήμενην, στέφανον ἄνθινον ἔχουσαν, τὸν Ἔρωτα παρ' αὐτὴν καὶ διάφορα ὄργανα μουσικά κείμενα καὶ δένδρα ὑψηλὰ πρὸς τοὺς πόδας αὐτῆς· ἐπειδὴ τὸ δένδρον εἶναι καθέδρα τοῦ τέττιγος, ὁ δὲ τέττιξ σύμβολον μουσικῆς».  Πράγματι τὸ ὄνομα τῆς Εὐτέρπης δηλοῖ καὶ τίνος προστάτις εἶναι, ἤτοι τῆς λυρικῆς ποιήσεως, «καθῶς εὖ τέρπει, δηλαδὴ καλῶς μᾶς εὐχαριστεῖ, μᾶς θερμαίνει τὴν καρδιά· τὸ δὲ τέρπω ἐτυμ