Τὸ ἀρχεῖον ἐδῶ : ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ (ΜΕΡΟΣ 6ον, στ. 705-828) ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΠΛΗΚΤΙΣΜΟΝ ΧΟΡΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΩΝ, ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΚΗΝΗ Η ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΗ, ΔΙΟΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΟΡΚΟΝ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΣΥΜΜΑΖΕΥΣΕΙ. ΑΦΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ, ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΧΡΗΣΜΟΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, ΑΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ. ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ Χορὸς Γυναικῶν ἄνασσα πράγους* τοῦδε καὶ βουλεύματος, τί μοι σκυθρωπὸς ἐξελήλυθας δόμων; Λυσιστράτη κακῶν γυναικῶν ἔργα καὶ θήλεια φρὴν ποιεῖ μ᾽ ἄθυμον περιπατεῖν τ᾽ ἄνω κάτω. Χορὸς Γυναικῶν τί φῄς; τί φῄς; 710 Λυσιστράτη ἀληθῆ, ἀληθῆ. Χορὸς Γυναικῶν τί δ᾽ ἐστὶ δεινόν; φράζε ταῖς σαυτῆς φίλαις. Λυσιστράτη ἀλλ᾽ αἰσχρὸν εἰπεῖν καὶ σιωπῆσαι βαρύ. Χορὸς Γυναικῶν μή νύν με κρύψῃς ὅ τι πεπόνθαμεν κακόν. Λυσιστράτη βινητιῶμεν, ᾗ βράχιστον τοῦ λόγου. 715 Χορὸς Γυναικῶν ἰὼ Ζεῦ. Λυσιστράτη
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης