(Εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Διὸς ἡ Γῆ άνέδωκεν τὸ δίκταμον) «Ἐλθοῦσα τοίνυν ἡ Ῥέα εἰς τὴν Κρήτην, ὡς εἴρηται, εὗρε τοὺς Ἰδαίους Δακτύλους ἐκεῖ, οἱ ὁποῖοι τὴν ὡδήγησαν, ἔμπειροι ὄντες τῆς χώρας, εἰς τὸ ὄρος Ἴδην· ἤ κατ' ἄλλους, εἰς τὸ ὄρος Δίκτην, κατ' ἄλλους δέ, εἰς τὸ ὄρος Λύκτον, ὅπου ἦτον ἄντρον μέγα καὶ κρύφιον, καὶ ἐκεῖ ἐγέννησε τὸν Δία, καὶ παρέδωκεν αὐτὸν εἰς τὴν ἐπιστασίαν τῆς Θέμιδος· τροφοὺς δὲ αὐτοῦ κατέστησε τὰς Νύμφας Ἀδράστειαν καὶ Ἴδην, θυγατέρας τοῦ Μελισσέως, βασιλέως τῆς Κρήτης· τοὺς δὲ Κούρητας κατέστησε φύλακας τοῦ παιδός. Ἀφ' οὗ δὲ ἐγεννήθη ὁ Ζεὺς ἐγέλα ἑπτὰ ἡμέρας ἀδιακόπως· ὅθεν ἐνομίσθη ὁ ἕβδομος ἀριθμὸς τέλειος· εἰς τὴν γέννησιν αὐτοῦ ἀνέδωκεν ἡ γῆ τὸ θρυλικὸν χόρτον Δίκταμον, τὸ ὁποῖον γίνεται μόνον εἰς τὴν Ἴδην τῆς Κρήτης. Καὶ αἱ μὲν Νύμφαι ἐπεμελοῦντο καὶ ἔτρεφον αὐτὸν μὲ τὸ γάλα τῆς Αἰγὸς Ἀμαλθείας, ποτίζουσι αὐτὸ μὲ τὸ κέρατον, τὸ ὁποῖο ὠνομάσθη κέρας Ἀμαλθείας· ἐπειδὴ αὐταὶ δὲν εἶχον γάλα· οἱ δὲ Κούρητες ἐχόρευον ἔξωθεν τοῦ σπηλαίου συγκροτοῦντες τ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης