Ετυμολογική

Γιὰ χιλιοστὴ φορὰ πρέπει νὰ γίνει νύξις στὸ γνωστὸν μεταφρασμένον χωρίον τοῦ Ἰσοκράτους περὶ τοῦ «Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς μετέχοντας τῆς ἡμετέρας παιδείας». Τὸ παίρνουν πολλάκις οἱ κομμουνιστόφρονες ποὺ ἥδονται μὲ τὴν ἐπέλασιν τῶν ἐπηλύδων εὶς τὴν χώραν, ὡς ἐπιχείρημα τῆς φυλετικῆς ἀλλοτριώσεως ποὺ ἐπιβάλλει ἡ πολιτικὴ ὀρθότης. Καὶ κάθονται οἱ χαῦνοι μὲ κλειστὸν τὸ στόμα νὰ τοὺς κυττάζουν ἀναρωτώμενοι τί εἶχε ὁ Ἰσοκράτης στὸν νοῦν του, ὅταν τάχα βάπτιζε τοὺς μετέχοντας τῆς ἡμετέρας παιδείας Ἕλληνες. Ἄλλοι πάλι βαπτίζουν τὸν Ἰσοκράτην ἐξαίρεσιν ἤ ἐπικαλοῦνται τὸν ἐφευρεθέντα ὅρον «διεθνιστής» γιὰ νὰ τὸν χαρακτηρίσουν... Ποιόν; Τὸν Ἰσοκράτην... Ἕναν Ἰσοκράτη ποὺ πέθανε ἀπὸ τὸν καημόν του νὰ βλέπει τοὺς Ἕλληνες μὴ ἑνωμένους κατὰ τῶν βαρβάρων, ποὺ ὁ ΙΔΙΟΣ ἔλεγε στοὺς ὁμοεθνεῖς του γιὰ νὰ τοὺς ἀναπτερώσει τὸ ἠθικὸν, ὥστε νὰ ἐπιτεθοῦν στοὺς ἀλλόφρονες : «αὐτοὶ προέχετε καὶ διαφέρετε τῶν ἄλλων...τούτοις οἷς περ ἡ φύσις ἡ τῶν ἀνθρώπων τῶν ἄλλων ζώων, καὶ τὸ γένος τὸ τῶν Ἑλλήνων τῶν βαρβάρων», Π