Ετυμολογική

(Κυβέλη) ΙΣΠΑΝΙΑ/ΜΑΛΑΓΑ/ΛΙΣΣΑΒΩΝ/ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΑ/ΙΒΗΡΙΑ/ΣΕΒΙΛΛΗ/ΣΕΓΚΟΒΙΑ/ΒΑΛΕΝΘΙΑ/ΚΟΡΔΟΒΑ/ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ/ΜΠΙΛΜΠΑΟ/ΑΜΠΟΥΡΙΑΣ/ΜΑΔΡΙΤΗ/ΜΑΓΙΟΡΚΑ/ΒΑΛΕΑΡΙΔΕΣ ΝΗΣΟΙ κ.ἄ Γράφει ὁ Στράβων στὸ Γ’ βιβλίον τῶν Γεωγραφικῶν του (2,13): «…ἀλλὰ καὶ ἐν τῆι ΙΒΗΡΙΑι ΟΔΥΣΣΕΙΑ πόλις δείκνυται καὶ Ἀθηνᾶς ἱερὸν καὶ ἄλλα μυρία ἴχνη τῆς τε ἐκείνου πλάνης καὶ ἄλλων τῶν ἐκ τοῦ Τρωικοῦ πολέμου…ἥ τε τοῦ Αἰνείου παραδέδοται πλάνη καὶ Ἀντήνορος καὶ ἡ τῶν Ἑνετῶν· ὡσαύτως καὶ ἡ Διομήδους τε καὶ Μενελάου καὶ ἄλλων πλειόνων». Γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Ἰβηρικῆς χερσονήσου μᾶς ἐνημερώνει ὁ Διονύσιος Ἁλικαρνασσεὺς στὴν «Ῥωμαϊκὴ ἀρχαιολογία»(ΙΔ’,α,4), ὅταν γράφει πὼς ὁ Ἴβηρος ἦταν υἰὸς τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστερόπης καὶ ἀδελφὸς τοῦ Κελτοῦ, ποὺ χάρισε τὸ ὄνομά του κατὰ μία ἐκδοχὴ στοὺς Κέλτες (βλ. κεφάλαιον περὶ Ἰταλίας καὶ Γαλλίας).   « ἄλλοι δὲ ἐξ Ἡρακλέους καὶ Ἀστερόπης τῆς Ἀτλαντίδος δύο γενέσθαι μυθολογοῦσι παῖδας, Ἴβηρον καὶ Κελτόν» . Ὁ Ἡσύχιος γράφει στὸ λῆμμα «ἴβηρ» πὼς σημαίνει χερσαῖον θηρίον, ἐξ οὗ καὶ οἱ Ἴβηρες. Βεβαίως