Ετυμολογική

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ «Π ολλὰ μὲν δὴ καὶ ἄλλα ἴδοι τις ἂν ἐν Ἕλλησι, τὰ δὲ καὶ ἀκούσαι θαύματος ἄξια: μάλιστα δὲ τοῖς Ἐλευσῖνι δρωμένοις καὶ ἀγῶνι τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ μέτεστιν ἐκ θεοῦ φροντίδος.», Παυσανίας,Ἡλειακά,10 ( =Πολλὰ θὰ μποροῦσε νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀκούσει κάποιος στοὺς Ἕλληνες ἀξιοθαύμαστα: περισσότερον ὅμως ἄξια θαυμασμοῦ ἦταν τὰ δρώμενα στὴν Ἐλευσῖνα -σημ. τὰ ἐλευσίνια μυστήρια- καὶ οἱ ὀλυμπιακοὶ ἀγῶνες, γιατὶ ἔχουν τὴν φροντίδα ἀπὸ τὸν Θεόν.) Οἱ ἀγῶνες ἐτελοῦντο κάθε ποὺ συμπληρώνονταν 4 ἔτη (βλ. μέρος 2 ον ,Ἰδαῖοι Δάκτυλοι), τὴν ἴδια περίπου ἡμερομηνία ( κατὰ τὰ μέσα Ἰουλίου), κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἱερομηνίας, τῆς πρώτης δηλαδὴ σελήνης μετὰ τὸ θερινὸν ἡλιοστάσιον. Ἡ προετοιμασία ξεκινοῦσε μῆνες πρὶν μὲ τοὺς ΣΠΟΝΔΟΦΟΡΟΥΣ [ > σπονδές ( =συνθήκη ἀνακωχῆς) + φέρω], οἱ ὁποῖοι ξεκινοῦσαν ἀπὸ τὴν Ἡλεία καὶ περιέτρεχαν ἀπὸ πόλι σὲ πόλι τῆς ἑλληνικῆς γῆς γιὰ νὰ ἀναγγείλουν τὴν «ἀρχὴ τῆς ἐκεχειρίας». Οἱ  Ἕλληνες ἐσέβοντο ὅλοι τοὺς ἀγῶνες καὶ γι’αὐτὸ διέκοπταν κάθε ἐν έξελί