Ετυμολογική

* Ποιά ἡ διαφορὰ τοῦ ἄνακτος ἀπὸ τὸν ῥῆγα; Εἶναι τὸ ἴδιο ὁ ἡγεμὼν μὲ τὸν ἀρχηγό; Σὲ τί διαφέρει ὁ κρέων ἀπὸ τὸν μελεδώνα; Καὶ γιατί τὸν βασιλιὰ τὸν λέμε ἔτσι κι ὄχι κάπως ἀλλοιῶς; Κατ'ἀρχήν, πρέπει νὰ ξεκαθαριστεῖ πὼς ὅταν λέμε ὅτι κάποιες λέξεις εἶναι συνώνυμες, δὲν ἐννοοῦμε πὼς εἶναι καὶ ταυτόσημες! Κάθε λέξις κρύβει διαφορετικὸν ἐτυμολογικὸν φορτίον, διαφορετικὴ ἱστορία. Κάθε συνώνυμον δίνει διαφορετικὴ ἀπόχρωσιν στὸν λόγον μας. Ἄλλωστε δὲν θὰ μποροῦσε ἡ οἰκονομία ποὺ διέπει ὅλες τὶς γλῶσσες (πόσῳ μᾶλλον τὴν ἑλληνική!) νὰ ἐπιτρέψει 10 διαφορετικὲς ταυτόσημες λέξεις. Στὶς μέρες μας, ὅμως, παρατηρεῖται ὅσον ποτὲ τὸ φαινόμενον νὰ μή «χρωματίζουμε» σωστὰ τὸν λόγον μας ἤ ἀκόμα χειρότερα νὰ χρησιμοποιοῦμε μονάχα μία ἀπόχρωσις γιὰ νὰ περιγράψουμε-ζωγραφίσουμε τὰ πάντα. Ἀρχικῶς, ἔχουμε τὴν λέξιν «βασιλεύς» ἡ ὁποία μονίμως συγχέεται μὲ τὸν ἄνακτα, ἀλλὰ καὶ τὸν λατινοφανῆ ῥῆγα. ΒΑΣΙΛΕΥΣ/ΒΑΣΙΛΕΥΤΩΡ  εἶναι ἡ βάσις τοῦ λαοῦ, κι αὐτὸ διότι «ὁ βασιλεὺς τῶν ἀρχομένων ἀεὶ φροντίζει, ὅπως