Ετυμολογική

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΜΝΙΑΣ  Ἡ Πολύμνια εἶναι ἡ Μοῦσα τῆς θρησκευτικῆς*1 ποιήσεως. Ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ πολύς + ὕμνος.  ««Ὕμνος ἐπὶ θεοῦ λέγεται». Ἡ λέξις ὕμνος ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ ὑφαίνω μὲ τὴν ἔννοιαν λόγος καλῶς ὑφασμένος, μὲ καλὸν ὕφος : ὑφαίνω, ὕφνος > ὕμνος. Ἐκ τοῦ ὕμνος καὶ ὁ ὑμεναῖος = ὕμνος γάμου. Ὁ ὕμνος λέγεται καὶ ἐγκώμιον, «κέκληται ἐγκώμιον, ἐκ τοῦ τοὺς ποιητὰς τοὺς ὕμνους τῶν θεῶν ἐν ταῖς κώμαις τὸ παλαιὸν ἄδειν», Προγυμνάσματα, 7,3, Ἑρμογένης.  Λέγεται καὶ αἶνος, ἐκ τοῦ ἰαίνω =θερμαίνω, δηλ. ζεσταίνω κάποιον μὲ λόγους καὶ μελῳδία» , Ὁ ἐν τῇ λέξει λόγος, Ἄννα Τζιροπούλου.  Γράφει ὁ Ἀθ. Σταγειρίτης (Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολογία, Β', Ι', ζ' ) :  «Ἡ δὲ Πολύμνια ἦτον Εὑρέτις καὶ Προστάτις, κατὰ μέν τινας, τῶν ὕμνων εἰς τοὺς Θεούς καὶ τῆς λύρας· κατ' ἄλλους δὲ καὶ τῆς γεωμετρίας, γεωργίας, ἱστορίας, γραμματικῆς καὶ τῶν μίμων καὶ παντομίμων, οἷον εὑρετὶς τῶν ὑποκριτῶν, τοὺς κατὰ μίμησιν σχηματισμοὺς, προσώπου, χειρῶν, ποδῶν, κινήσεως σώματος, ἀναγνώσεως καὶ διαθέσεως πρὸς λ