Ετυμολογική

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ  Στὸ προηγούμενον μέρος τοῦ ἄρθρου ἀναφέρθηκαν οἱ συνήθειες καλλωπισμοῦ τῶν ἀνδρῶν.  Ὡς πρὸς τὸν καλλωπισμὸν τῶν γυναικῶν, ἐκεῖ συναντῶμεν διάφορα σκεύη, μυρωδικὰ καὶ ἄλλα προϊόντα πρὸς ἐπίτευξιν αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ, τὰ ὁποῖα ἀποδεικνύουν ὅτι τίποτε δὲν ἔχει ἀλλάξει ὡς πρὸς τὶς συνήθειες ὀμορφιᾶς τῶν Ἑλληνίδων. Καὶ τὰ (φυσικὰ καὶ ὄχι χημικὰ) καλλυντικά τους, ὅπως τὰ ἐπονομαζόμενα βαρβαριστὶ μέικ-ἄπ, ποῦδρες, ροῦζ, κραγιόν κοκ εἶχον, καὶ τὰ μαλλιά τους τὰ ἔβαφαν μὲ φυσικὸν τρόπον, καὶ τὰ νύχια τους τὰ περιποιοῦντο καὶ τὸ σῶμα τους γενικῶς· καὶ εἶχαν διάφορα ἀντικείμενα, ὅπως σκεύη, θῆκες κ.ἄ τόσα γιὰ νὰ τὶς βοηθοῦν στὴν ἀποθήκευσιν καὶ χρῆσιν τῶν κοσμητικῶν. Ἐνδεικτικῶς περὶ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ ( < καλλύνω = προσδίδω κάλλος) :   Εἶχαν τὸ ΨΙΜΥΘΙΟΝ/ΨΙΜΥΘΟΝ ( < ψήω =τρίβω), ἤτοι μία λευκὴ σκόνη ἀπὸ πετρώματα πρὸς λεύκανσιν τῆς ἐπιδερμίδος -κυρίως κερουσίτη/ἀνθρακικὸν μόλυβδον καὶ κιμωλίας-, ἡ σημερινὴ ποῦδρα (ἀντιδάνειον ἐκ τοῦ παιπάλη =λεπτὸν ἄλευρον, ἐξ οὗ κα