Ετυμολογική

ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΡΙΖΟΤΟΜΟΙ «Τῆς ἰατρικῆς ἐστιν εἴδη πέντε· ἡ μὲν φαρμακευτική, ἡ δὲ χειρουργική, ἡ δὲ διαιτητική, ἡ δὲ νοσογνωμονική, ἡ δὲ βοηθητική. Ἡ μὲν φαρμακευτικὴ διὰ φαρμάκων ἰᾶται τὰς ἀρρωστίας, ἡ δὲ χειρουργικὴ διὰ τοῦ τέμνειν καὶ καίειν ὑγιάζει, ἡ δὲ διαιτητικὴ διὰ τοῦ διαιτᾶν ἀπαλλάττει τὰς ἀρρωστίας, ἡ δὲ νοσογνωμονικὴ διὰ τοῦ γνῶναι τὸ ἀρρώστημα, ἡ δὲ βοηθητικὴ διὰ τοῦ βοηθῆσαι εἰς τὸ παραχρῆμα ἀπαλλάττει τῆς ἀλγηδόνος. Τῆς ἄρα ἰατρικῆς ἡ μέν ἐστι φαρμακευτική, ἡ δὲ χειρουργική, ἡ δὲ διαιτητική, ἡ δὲ βοηθητική, ἡ δὲ νοσογνωμονική», Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων, Πλάτων, 85. Προχωρημένες γνώσεις φαρμακολογίας συναντᾶμε ἤδη ἀπὸ πάρα πολύ παλιά. Δὲν εἶναι μόνον οἱ ἰατρικὲς-ἀνατομικὲς ἀναφορὲς τοῦ Ὁμήρου ἐντυπωσιακές, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὰ ἔπη φαίνεται πὼς γνωρίζει ἐνδελεχῶς καὶ τὸν τομέα τῆς φαρμακολογίας. Ἐνδεικτικὸ παράδειγμα εἶναι ἡ ἀναφορά του στὸ μῶλυ (φυτὸ μὲ μαύρη ῥίζα καὶ λευκὰ ἄνθη), ποὺ δίδει ὁ Ἑρμῆς στὸν Ὀδυσσεά πρὶν πάει νὰ ψάξει τοὺς συντρόφους του στὸ παλάτι τῆς Κίρ