26. Πέραν ἀπὸ τὶς συμπτώσεις στὰ γεγονότα συναντῶμεν καὶ πανομοιότυπους στίχους μεταξὺ τῶν ἀρχαίων κειμένων μας καὶ τῶν χωρίων τῆς Βίβλου (Τὰ ἀποσπάσματα πρὸς σύγκρισιν προέρχονται ἀπὸ τὸ βιβλίον τῆς Ἄννης Τζιροπούλου- Εὐσταθίου «Ἡ καταστροφὴ τῶν ἑλληνικῶν βιβλιοθηκῶν». Οἱ ἀγκύλες καὶ οἱ ἀστερίσκοι ἀποτελοῦν δικές μου προσθῆκες). Πρὸς σύγκρισιν : ««Ὦ Πάτερ Ζεῦ, σοῦ μὲν οὐρανοῦ κράτος», (Ἀρχίλοχος, Ἀπόσπ. 87) Χριστιανικὲς Ἀναπαραγωγὲς καὶ Διαιωνίσεις : «Ὅτι σοῦ μὲν τὸ κράτος καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα». … «Δία παγγενέτην... ὑπὸ αὐτοῦ τὰ πάντα τελεῖται», (Ὀρφ. Ὕμνος Διὸς ΧΧ) *[Κι ὁ Διογένης ὁ Λαέρτιος (Ζήνων, 147) γράφει : «Δία μὲν γάρ φασι δι' ὃν τὰ πάντα»] Χριστιανικὲς Ἀναπαραγωγὲς καὶ Διαιωνίσεις : «Δι’ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο». … «Τὸν μὲν θεῶν Πατέρα τῶν πάντων καὶ ποιητήν», (Πλάτων, Τίμαιος 28c) *[Καὶ ὁ Αἰσχύλος στὸν «Ἀγαμέμνονα» (ἀπόσπ. 588) γράφει : «Ζεὺς ἐστὶν αἰθήρ, Ζεὺς δὲ γῆ, Ζεὺς δ’ οὐρανός, Ζεὺς τὰ πάντα». Καὶ στὸν Λέσβιον Τέρπανδρον συναντῶμεν : «(Δία) πάντων ἀρχή, πάντων ἀ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης