ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΠΟΜΕΝΗΣ Ἡ Μελπομένη εἶναι ἡ Μοῦσα τῆς Τραγωδίας*1, ἐκ τοῦ μέλπω ( =μελωδῶ, < μέλος < μέλι, ἐκ τῆς μέλιτος γλυκύτητος + ἔπος) + μένος. «Διὰ μολπῆς («ἡδυσμένῳ λόγῳ») τῶν μονολόγων καὶ διαλόγων, διὰ τῆς μελῳδίας τῶν χορικῶν ἀσμάτων καὶ διὰ δράσεως -ἐξ οὗ δράμα-, μένους. («Δρώντων, καὶ οὗ δι' ἀπαγγελίας περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν», Ἀριστοτέλους, Ποιητική. Τραγῳδία : < τράγος + ᾠδή. Τὰ πρῶτα χορικὰ ἄσματα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐγεννήθη ἡ κλασικὴ τραγῳδία, ἐψάλλοντο ἀπὸ μεταμφιεσμένους εἰς τράγους ἀκολούθους τοῦ Πανὸς καὶ τοῦ Διονύσου», Ὁ ἐν τῇ λέξει λόγος, Ἄννα Τζιροπούλου. Ἡ λέξις τραγωδία, διὰ συνήθους ἐναλλαγῆς τοῦ ω μὲ τὸ ου (βλ. κώδων-κουδούνι, ὠρανός-οὐρανός κλπ), ἔδωσε τὴν λέξιν «τραγοῦδι». Γράφει ὁ Ἀθ. Σταγειρίτης (Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολογία, Β', Ζ', δ' ) : «Ἡ δὲ Μελπομένη ἐνομίζετο Εὑρετὶς καὶ Προστάτις τῆς Τραγωδίας καὶ ῥητορικῆς κατ' ἄλλους καὶ τῆς ᾠδῆς, μελωδίας καὶ μολπῆς λεγομένης· ὅθεν ὠνομάσθη καὶ οὔτως· ἐπειδὴ δι' αὐτ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης