(Πῖδαξ τοῦ Ὠρίωνος στὴν Μεσσίνα τῆς Ἰταλίας) ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΒΙΒΛΟΣ! (συνέχεια ἀπὸ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ (ΜΕΡΟΣ 8ον) ) 9. Ἄλλη τυχαία σύμπτωσις φαίνεται πὼς εἶναι καὶ ἡ ἱστορία τῆς στείρας Σάρρας καὶ τοῦ Ἀβραὰμ , οἱ ὁποῖοι δὲν μποροῦσαν νὰ κάνουν παιδιὰ μέχρι ποὺ ἐπισκέφθηκαν τὸν Ἀβραὰμ τρεῖς ἄγγελοι καὶ ἐκεῖνος τοὺς παρέθεσε γεῦμα , στὸ ὁποῖον τοῦ ἀνεκοίνωσαν πὼς θὰ ἀποκτήσει παιδί , τὸν λεγόμενον Ἰσαάκ . Ὅμως αὐτὴ ἡ ἱστορία θυμίζει τὴν κατὰ πολὺ προγενεστέρα γέννησιν τοῦ Ὠρίωνος ! στὴν ὁποία ἔχουν ἀναφερθεῖ πολλοὶ Ἕλληνες καὶ ξένοι , ὅπως ὁ Νόννος ὁ Πανοπολίτης ( Διονυσιακά , Ι Γ' , 96-101 « οἵ θ᾽ Ὑρίην ἐνέμοντο , θεηδόχον οὖδας ἀρούρης , ξεινοδόκου μεθέπουσαν ἐπωνυμίην Ὑριῆος , ἧχι Γίγας ἀπέλεθρος ἀπειρογάμων ἀπὸ λέκτρων Ὠρίων τριπάτωρ ἀπὸ μητέρος ἄνθορε Γαίης , εὖτε θεῶν τριγόνοισιν ἀεξηθεῖσα γενέθλαις εἰς τόκον αὐτοτέλεστον ἐμορφώθη » ), ὁ Ὑγῖνος , ὁ Παλαίφατος , ὁ Decharme ( « Ὑριεὺς ἐδέχ
«Ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», Ἀντισθένης