Ετυμολογική

Γράφει ὁ Ἀθανάσιος Σταγειρίτης (Ὠγυγία ἤ Ἀρχαιολογία, Β', 10) περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος :  «Ὁ  Ἀπόλλων ἦτον, ὡς εἴρηται, υἰὸς τοῦ Διὸς καὶ τῆς Λητοῦς. Κατ' ἄλλους δέ, ἦτον υἰὸς τοῦ Ὀσίριδος καὶ τῆς Ἴσιδος καὶ ἡ Λητὼ ἦτον μόνον τροφὸς αὐτοῦ. Ἄλλοι δὲ λέγουσιν αὐτὸν υἰὸν τοῦ Ἡφαίστου καὶ ἄλλοι τοῦ Κορύβαντος. Ἦσαν ὅμως πέντε Ἀπόλλωνες.  Καὶ ὁ μὲν πρεσβύτατος ἦτον Αἰγύπτιος καὶ υἰὸς τοῦ Ὀσίριδος ἤ τοῦ Διονύσου, τὸν ὁποῖον ὠνόμαζον Ὧρον οἱ Αἰγύπτιοι.  Ὁ δὲ δεύτερος υἰὸς τοῦ Ἡφαίστου καὶ προστάτης τῶν Ἀθηνῶν.  Ὁ δὲ τρίτος τοῦ Κορύβαντος, ὁ γεννηθεὶς εἰς τὴν Κρήτην καὶ εἶχε μὲ τὸν Δία διαφορὰν περὶ τῆς νήσου αὐτῆς.  Ὁ δὲ τέταρτος υἰὸς τοῦ Διὸς καὶ τῆς Λητοῦς, ὅστις ἦλθεν ἐκ τῶν Ὑπερβορείων εἰς τοὺς Δελφούς.  Ὁ δὲ πέμπτος ἦταν Ἀρκάς, καὶ πρῶτος νομοθέτης τῶν Ἀρκάδων, ὅθεν ὠνόμασαν αὐτὸν οἱ Ἀρκάδες Νόμιον· ὁ γνωστότατος δὲ πάντων καὶ ἐπισημότατος εἶναι ὁ υἰὸς τοῦ Διὸς καὶ τῆς Λητοῦς, καὶ κατὰ τὴν συνήθειαν ἀναφέρουσιν εἰς αὐτὸν καὶ τὴν ἱστορίαν καὶ μυθολογίαν τῶν ἄλλων.  Διὰ τοῦτο λοιπὸν ἀναφ