Ετυμολογική

( Τὸ χάλκινο ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς, ὕψους 2,35 μ. βρέθηκε τυχαίως θαμμένον μαζὶ μὲ ἄλλα ἀγάλματα τῆς Ἀρτέμιδος, ἑνὸς κούρου, ἀσπιδῶν καὶ μίας Ἑρμαϊκῆς στήλης, ὕστερα ἀπὸ ἐργασίες στὸ σύστημα ὑδρεύσεως-ἀποχετεύσεως τοῦ Πειραιῶς, τὸν Ἰούλιον τοῦ 1959, στὴν διασταύρωσιν Φίλωνος καὶ βασιλέως Γεωργίου Α΄)  Όλες οι αντιδρά )  Συνεχίζει ὁ Ἀθανάσιος Σταγειρίτης στὴν «Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολογία» (τομ. Β', κεφ. Δ') περὶ τῆς Ἀθηνᾶς :  « Ἐνομίζετο δὲ εὑρέτις τῆς πολεμικῆς τέχνης, τῆς ἀσπίδος, τοῦ δόρατος καὶ τῆς κατασκευῆς τῶν ἁμαξῶν διὰ τοῦ σιδήρου· ἔτι δὲ τῆς μουσικῆς, ποιητικῆς, τῆς ταλασιουργίας ( =ὑφαντουργική) · οἷον τὸ ὑφαίνειν, κλώθειν, ῥάπτειν, λευκαίνειν, βάφειν, κεντᾶν καὶ ὅλων τῶν γυναικείων ἔργων· τῆς φυτείας τῶν ἐλαιῶν καὶ τῆς κατασκευῆς τοῦ ἐλαίου· τῆς τεκτονικῆς, γλυπτικῆς, ἰατρικῆς καὶ πασῶν τῶν ἐλευθέρων τεχνῶν· καὶ ὅσα ἔργα κατεσκεύασεν, ὅλα ἐφάνησαν ἀρεστὰ εἰς τὸν Δία· ὅθεν ἐνομίζετο θεὰ προστάτις καὶ ἔφορος πάσης τῆς σοφίας καὶ ἀλληγορεῖται εἰς τὴν φρόνησιν·  ἐνομίζετο δὲ καὶ φύ