Ετυμολογική

(Βουλευτήριον Δωδώνης)  «Ζεῦ ἄνα, Δωδωναῖε, Πελασγικέ, τηλόθι ναίων Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου, ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ σοὶ ναίουσ’ ὑποφῆται ἀνιπτόποδες χαμαιεῦναι» , Ἰλιάς, 233-5. Ἕνα ἀπὸ τὰ προσωνύμια τοῦ Διὸς εἶναι καὶ Τμάριος. Τμάριος: < Τομάριος, Τομοῦροι, οἱ ἱερεῖς τοῦ Διὸς στὴν Δωδώνη, ἐκ τοῦ ὄρους Τόμαρος ἤ Τμάρος (καὶ φυσικῶς αὐτὸ εἶναι τὸ ἀρχαῖον ὄνομα τοῦ ὄρους καὶ ὄχι τό... Ὀλύτσικας! ). Γράφει δὲ ὁ Στράβων : «Ἡ Δωδώνη λοιπὸν παλαιότερα ἦταν ὑπὸ τὴν κυριαρχία τῶν Θεσπρωτῶν καὶ τὸ ὄρος Τόμαρος ἤ Τμάρος -λέγεται καὶ μὲ τοὺς δύο τρόπους-, στὴν βάσιν τοῦ ὁποίου κεῖται τὸ ἱερόν· καὶ οἱ τραγικοὶ καὶ ὁ Πίνδαρος Θεσπρωτίδα ἔλεγαν τὴν Δωδώνη. Ἀργότερα ἦλθε στὴν κυριαρχία τῶν Μολοσσῶν. Καὶ ἦταν ἀπὸ τοῦ Τομάρου ὄρους, ποὺ ὠνομάσθησαν οἱ απὸ τοῦ ποιητοῦ λεγόμενοι προφῆτες τοῦ Διός... τομοῦροι... Καλλίτερα εἶναι νὰ γράφεται τομοῦροι παρὰ θέμιστες· τουλάχιστον πουθενὰ ἀπὸ τὸν ποιητὴ τὰ μαντεῖα δὲν ἀποκαλοῦνται θέμιστες, ἀλλὰ οἱ βουλές, τὰ πολιτεύματα καὶ τὰ νομοθετήματα· τομούρους τοὺς λέγουν