Ετυμολογική

ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ «ΦΟΙΝΙΚΕΙΑ» 2. Ἄλλες ἐκδοχὲς γιὰ τὰ φοινικικὰ γράμματα δίδονται στὸ λεξικὸν τοῦ Σουΐδα, τὸ ὁποῖον γράφει: «Φοινικήια γράμματα, Λυδοὶ καὶ Ἴωνες τὰ γράμματα (ὀνομάζουσι) ΑΠΟ ΦΟΙΝΙΚΟΣ ΤΟΥ ΑΓΗΝΟΡΟΣ, ΤΟΥ ΕΥΡΟΝΤΟΣ ἤ τοῦτοις δὲ ἀντιλέγουσι Κρῆτες ὥς εὑρέθη ἀπὸ τοῦ γράφειν ἐν ΦΟΙΝΙΚΩΝ ΠΕΤΑΛΟΙΣ ( =τὰ φύλλα τοῦ δένδρου, ποὺ λέγεται «φοῖνιξ» ) ἤ Σκάμων…ἀπὸ ΦΟΙΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΚΤΑΙΩΝΟΣ ὀνομασθῆναι ( =ὠνομάστηκαν ἀπὸ τὴν Φοινίκη, τὴν κόρη τοῦ Ἀκταίωνος)». Τὰ ἴδια περὶ τῆς ὀνομασίας τῶν γραμμάτων ἀπὸ τὴν Φοινίκη τῆς κόρης τοῦ Ἀκταίωνος ἰσχυρίζονται καὶ οἱ   Ἄνδρων καὶ Μενεκράτης ὁ Ὀλύνθιος. 3.Τὶς ἴδιες ἐκδοχὲς παρουσιάζει καὶ ὁ Ἡσύχιος ὁ Ἀλεξανδρεὺς στὸ λεξικόν του καὶ προσθέτει καὶ ἀκόμα μία πὼς ὁ Σοφοκλῆς στὸ ἔργον του «Ποιμένες» ἀναφέρει πὼς λέγονται ἔτσι γιατὶ τὰ ἔφερε ὁ Κάδμος (ὁ ἀδελφὸς τοῦ Φοίνικος) ἀπὸ τὴν Φοινίκη. 4. Τὸ Ἐτυμολογικὸν τὸ Μέγα γράφει καὶ αὐτὸ πὼς ὤνομάστηκαν ἔτσι «ἀπὸ τὸν υἰὸν τοῦ Ἀγήνορος, τὸν Φοίνικα». 5. Ἄλλοι ὑποστηρίζουν (ὅπ

Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΟΥ ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΕΙΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Τώρα περνώντας στὸ κομμάτι τῶν φοινικηίων/φοινικικῶν/φοινικείων γραμμάτων, ἡ ἐξήγησις περὶ τοῦ ὀνόματος καὶ τῆς προελεύσεως αὐτῶν ποὺ δίδει ἡ «ἐπιστημονική» κοινότητα εἶναι τὸ λιγότερον ἐξοργιστική, καθῶς πρῶτον παρουσιάζονται οἱ Φοίνικες ὡς Σημῖτες, χωρὶς νὰ ἀναφέρεται πουθενὰ ἡ οἰκειοποίησις τοῦ ὀνόματός τους ἀπὸ τὸν δικό μας Φοίνικα καὶ δεύτερον μὲ αὐτὸ πλέον δεδομένον, παρουσιάζεται μόνον μία ἐκδοχὴ, αὐτὴ τοῦ Ἡροδότου, καὶ αὐτὴ παραποιεῖται ἐπιμελῶς ὡς πρὸς τὴν σύγχρονη απόδοσίν της (ἐξηγεῖται λεπτομερῶς παρακάτω) γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσει τὸ σημιτοφοινικικὸ ἀφήγημα. 1. Ἡ ἐκδοχὴ τοῦ Ἡροδότου περὶ τῆς προελεύσεως καὶ ὀνομασίας τῶν Καδμήιων/φοινικικῶν γραμμάτων εἶναι ἡ ἑξῆς («Ἱστορίαι», Τερψιχόρη, 57-59): « οἱ δὲ Γεφυραῖοι…ὡς μὲν αὐτοὶ λέγουσι ( =ὅπως οἱ ἴδιοι λένε), ἐγεγόνεσαν ἐξ Ἐρετρίης τὴν ἀρχήν ( =εἶχαν τὴν ἀφετηρία/καταγωγή τους ἀπὸ τὴν Ἐρέτρια), ὡς δὲ ἐγὼ ἀναπυνθανόμενος εὑρίσκω ( =ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΕΝΟΣ, ΑΦΟΥ ΕΜΑΘΑ ΡΩΤΩΝΤΑΣ εὑρίσκω), ἦσα

Ο ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΝΙΚΩΝ Τώρα τὸ πότε ἀκριβῶς καὶ πῶς σφετερίσθηκαν τὴν ταυτότητα τῶν πανάρχαιων Ἑλλήνων καὶ ἡ λέξις «Φοῖνιξ» ἤδη πολὺ πρὶν ἀπὸ τὰ κλασικὰ χρόνια, εἶχε καταντήσει νὰ χαρακτηρίζει νομάδες ἐξ Ἀνατολῶν καὶ ὄχι Ἕλληνες, εἶναι ἄγνωστον. Ὅμως φαίνεται πὼς ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἤξερε τὴν πραγματικὴ ταυτότητα τῶν Φοινίκων, γι’αὐτὸ ὅταν πῆγε στὰ μέρη ἐκεῖνα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐκστρατείας του καὶ βρῆκε ἐγκατεστημένους, τοὺς κατακτητὲς Σημῖτες τοὺς τιμώρησε καὶ τοὺς ἔδιωξε ὅλους καὶ ἐγκατέστησε στὰ μέρη αὐτὰ διασκορπισμένους Ἕλληνες! Στὸ λῆμμα «ΦΟΙΝΙΚΕΣ» τῆς πολὺ προσφάτου ἐγκυκλοπαιδείας «Ἥλιος» ἀναγράφεται: «…ἐξ ὅλων τῶν ἀρχαίων πηγῶν συνάγεται ὅτι ΟΙ «ΦΟΙΝΙΚΕΣ» ΔΕΝ ΗΣΑΝ Ο ΓΗΓΕΝΗΣ ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΝΤΕΣ ΕΚΕΙ ΚΑΤ’ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΝ ΕΠΟΧΗΝ…Πότε ἀκριβῶς ἐγκατεστάθησαν οἱ «Φοίνικες» εἰς τὴν Φοινίκην, ἐκ διαφόρων τεκμηρίων φαίνεται λίαν πιθανόν ὅτι τοῦτο συνετελέσθη μεταξὺ 1000-1200 π.Χ». Καὶ ἡ ἄποψιν τῆς συγκεκριμένης ἐγκυκλο