Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ (ΜΕΡΟΣ 6ον)

ΜΕΡΟΣ 6ο

«Κωλιάδες δὲ γυναῖκες ἐρετμοῖσι φρύξουσι»

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ

(Ἡροδότου, Ἱστορίαι, 8, 96)

«ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΗΡΕ ΤΕΛΟΣ Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΦΟΥ ΕΣΥΡΑΝ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΟΣΑ ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΤΥΧΑΙΝΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ Σ᾽ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΙΝ ΟΤΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΘΑ ΡΙΞΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ. ΚΙ ΑΠ᾽ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΑΓΙΩΝ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΡΠΑΞΕ ΑΝΕΜΟΣ ΖΕΦΥΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΣΤHN ΑΚΡΟΘΑΛΑΣΣΙA ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΩΛΙΑΔΑ… Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΟΥΣΑΙΟΝ· ΤΟΝ ΧΡΗΣΜΟN ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΕΙΠΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠ᾽ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Ο ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΟΣ, ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΛΟΓΟΣ, ΚΙ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΑΠ᾽ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ:

«ΤΗΣ ΚΩΛΙΑΔΑΣ ΟΙ ΚΥΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΠΙΑ ΤΩΝ ΚΑΡΑΒΙΩΝ
ΘΑ ΒΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΣΟΥΚΑΛΙΑ»».

( Ὁ Ξέρξης παρακολουθεῖ ἀπ'τὸν θρόνο του ἀκόμα μία ἧττα ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Ὁ στόλος του μὴ μπορώντας νὰ ἐκμεταλλευτεῖ τὴν ἀριθμητική του ὑπεροχὴ στὰ στενὰ τῆς Σαλαμῖνος, ἀποδεκατισμένος ἀρχίζει νὰ ὀπισθοχωρεῖ.)

(Πλουτάρχου, Θεμιστοκλῆς, 16-17)

«ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ Ο ΞΕΡΞΗΣ, ΕΝΩ ΑΚΟΜΗ ΕΒΡΑΖΕ ΑΠΟ ΘΥΜΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ, ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΕ ΧΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΡΑΞΕΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΣΤΕΝΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΟ ΠΕΖΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, ΤΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΝΑ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΗΣΕΙ ΕΚΕΙ Ο ΞΕΡΞΗΣ, «ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ», ΕΛΕΓΕ, «ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ». ΑΛΛΑ Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ: «ΩΣ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΒΑΡΒΑΡΟΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ, ΜΑ, ΑΝ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ ΑΝΑΓΚΗΣ, ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΠΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΧΡΥΣΟΫΦΑΝΤΗ ΣΚΗΝΗ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΗΣΥΧΑ, ΑΛΛΑ ΤΟΛΜΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΠΑΡΩΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΠΕΙΛΕΙ, ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΚΕΡΔΙΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΚΕΦΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ». ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΘΕΣΕ Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ: «ΛΟΙΠΟΝ, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ, ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΠΑΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΑΚΟΜΗ, ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟN ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ». «ΛΟΙΠΟΝ», ΕΙΠΕ Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, «ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟN ΠΩΣ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΡΧΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».

ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΕΦΑΣΙΣΑΝ ΑΥΤΑ, Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ, ΤΟΝ ΑΡΝΑΚΗ, ΟΠΩΣ ΟΝΟΜΑΖΟΤΑΝ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΝΑ ΠΕΙ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΝ ΕΠΑΝΩ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟ, ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΙΝ, ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΦΥΡΑ, Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ, ΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ, ΕΝΟΣΩ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΦΕΡΝΕ ΜΕ ΤΡΟΠΟΝ ΧΡΟΝΟΤΡΙΒΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΘA ΑΡΓΟΠΟΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΩΞΙΝ. ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΕ ΑΥΤΑ Ο ΞΕΡΞΗΣ, ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΣΤΗΚΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ.

ΚΑΙ Η ΦΡΟΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΔΟΝΙΟΝ, ΟΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ Μ᾽ ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟN ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΞΕΡΞΟΥ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΑΙΕΣ, ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΕΣΧΑΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟΝ» 

ΤΙΜΕΣ ΣΤΟΝ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ

«ΑΠΟ ΤΙΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ) ΠΟΛΕΙΣ, ΛΕΕΙ Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ, ΔΙΕΚΡΙΘΗ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ Η ΑΙΓΙΝΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΟΛΟΙ, ΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΦΘΟΝΟΝ ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ, ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΙΝ. ΕΤΣΙ, ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΝ ΣΤΟΝ ΙΣΘΜΟΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΨΗΦΙΖΑΝ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΩΜΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΡΩΤΟΝ ΑΝΕΚΗΡΥΤΤΕ ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟN ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΑΜΕΣΩΣ ΥΣΤΕΡΑ ΤΟΝ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ. ΟΙ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙ ΕΠΙΣΗΣ, ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΥΠΕΔΕΧΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ, ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣE ΕΚΕΙΝΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΒΡΑΒΕΙΟΝ, ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΚΛΑΔΟΝ ΕΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΓΙΑ ΔΩΡΟΝ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΚΑΙ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΩΣ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ.

ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΟΤΑΝ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΑΝ ΠΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΠΑΡΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΣΑΝ, ΤΟΝ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ, ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΛΑΒΕ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».

Ἡ σύγχρονος ἀπόδοσις ἔγινε ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα «GREEK- LANGUAGE. GR». Πληροφορίες ἠντλήθησαν ἀπὸ τὸ βιβλίον τῆς Ἄννης Τζιροπούλου-Εὐσταθίου «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΗΣ, Β' ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ», ὅπως ἡ ἴδια τὸ ἐπεμελήθη καὶ τὸ συνέταξε γιὰ τὴν «ἑλληνικὴ ἀγωγή».