ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ (ΜΕΡΟΣ 7ον, ΚΛΕΙΩ)

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΛΕΙΟΥΣ 

«-Ἡ Κλειὼ εἶναι- ἡ Μοῦσα τῆς Ἱστορίας. Ἐκ τοῦ κλέος =δόξα. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ ἱστορία δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι δοξασμένη. Ἄδοξη ἑλληνικὴ ἱστορία δὲν νοεῖται. 

Ἡ ἱστορία ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ (F)οἶδα, (F)είδω =γνωρίζω. Ἄρα καταγράφω τὰ ὅσα γνωρίζω. Παρατηρεῖ ὁ Μιστριώτης : «μετὰ μετριοφροσύνης ἔγραψαν οὐχὶ τί ἐγένετο, ἀλλὰ τί γινώσκουσιν»», Ὁ ἐν τῇ λέξει λόγος, Ἄννα Τζιροπούλου. 

Γράφει ὁ Ἀθ. Σταγειρίτης (Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολογία, Β', Δ', α' ) : 

«Ἡ μὲν Κλειὼ ἐφηῦρε τὴν Ἱστορίαν, ὅθεν ὠνομάσθη καὶ Κλειώ, ἐπειδὴ προξενεῖ κλέος εἰς τοὺς πεπαιδευμένους, καὶ συγγραφεῖς, καὶ εἰς τοὺς ἥρωας, διηγουμένη τὰς πράξεις αὐτῶν καὶ φυλάττουσα αὐτοὺς αἰωνίους, εἰς ὅλας τὰς γενεὰς τῶν ἀνθρώπων. Κατά τινας αὐτὴ εὗρε καὶ τὴν κιθάραν. Ἐπειδὴ ὅμως ὠνείδισε τὴν Ἀφροδίτην διὰ τὸν ἔρωτα τοῦ Ἀδώνιδος, ἐκείνη ὀργισθεῖσα ἐξοίστρησεν αὐτὴν εἰς τὸν ἔρωτα τοῦ Πιέρου, ἐξ οὗ ἐγέννησε τὸν Ὑάκινθον· κατά τινας δὲ καὶ τὸν Ἰάλεμον, Ὑμέναιον καὶ τὸν Λίνον ἐκ τοῦ Μάγνητος, πατρὸς τοῦ Πιέρου. 

Ἐζωγράφιζον δὲ αὐτὴν νέαν, στέφανον ἐκ δάφνης εἰς τὴν κεφαλὴν ἔχουσαν καὶ εἰς μὲν τὴν δεξιὰ χεῖρα σάλπιγγα*, εἰς τὴν ἀριστερὰν δὲ βίβλον, ἐν ᾖ ἦτον γεγραμμένον τὸ ὄνομα τοῦ Θουκυδίδου*1· Εἶχε δὲ καὶ κιθάραν καὶ πλῆκτρον*2 παρ' αὐτῇ. Κατ' ἄλλους δὲ εἰς τὸ βιβλίον ἦτον γεγραμμένον, Κλειὼ Ἱστορίαν· ἐνίοτε δὲ ἐκράτει τὴν κιθάραν καὶ τὸ πλῆκτρον μόνον· ἐνίοτε εἶχε καὶ κιβώτιον παρ' αὐτῇ, ἐν ᾧ ἦτον ἡ βίβλος. ἐφόρει καὶ ἔνδυμα μὲ χρώματα παγωνίου καὶ ἐπανωφόρεμα ἐρυθρόμαυρον, τὸ ὁποῖον εἶχε κράσπεδα ἐρυθρόλαμπρα· εἶχε καὶ ἐνώτια καὶ βραχιόνια χρυσᾶ*3· ἐνομίζετο λοιπὸν προστάτις τῆς Ἱστορίας. 

*Σαλπίζῃ γὰρ ἡ ἱστορία τὰς ἀρετὰς καὶ ἐλαττώματα ἑκάστου ἀξίου ἱστορίας». 

*1 Θουκυδίδης < θεός + κῦδος ( =δόξα). 

*2 Πλήκτρον λέγεται ὁτιδήποτε πλήττει κανεὶς ἤ χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ πλήξει καὶ ἐν προκειμένω τὸ ὄργανον (ξύλινον, μεταλλικόν, ἀπὸ ἐλεφαντοστοῦν κλπ) μὲ τὸ ὁποῖον ἔπλητταν, χτυποῦσαν τὶς χορδὲς τοῦ ἑκάστοτε μουσικοῦ ὀργάνου· ἡ πέννα θὰ λέγαμε σήμερα. 

*3 Ἐνώτια < ἐν + οὖς ( =τὸ αὐτί), ἤτοι τὰ σκουλαρίκια. 

Βραχιόνιον, εἶναι τὸ βραχιόλιον, περιβραχιόνιον, ἤτοι τὸ βραχιόλι ( < ἐκ τοῦ βραχίων).