«Ἐγεννήθη δὲ κατὰ μέν τινας, εἰς τὴν Σάμον πλησίον εἰς τὸν Ἴμβρασον ποταμόν, ὑποκάτω εἰς τὸ δένδρον Λύγον ὀνομαζόμενον καὶ ἐλούετο εἰς τὸν ποταμὸν τοῦτον, ἀνατρεφομένη ἐκεῖ καὶ διὰ τοῦτο μετωνομάσθη Παρθένιος ὁ Ἴμβρασος, ἐπειδὴ ἦτον καὶ αὐτὴ παρθένος τότε*. Κατ' ἄλλους δὲ ἐγεννήθη εἰς τὸ Ἄργος καὶ ἀνέθρεψαν αὐτὴν αἱ Νύμφαι, Εὔβοια, Πρόσυμνα καὶ Ἀκρέα, θυγατέρες τοῦ Ἀστερίωνος. Κατ' ἄλλους δὲ ἀνέθρεψαν αὐτὴν αἱ Ὧραι καὶ κατ' ἄλλους ὁ Ὠκεανὸς καὶ ἡ Θέτις καὶ κατ' ἄλλους ὁ Τήμενος, υἰὸς τοῦ Πελασγοῦ εἰς τὴν Στύμφαλον· οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἔλεγον ὅτι ἐγεννήθη εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ αὐτὴ καὶ ὁ Ζεὺς καὶ ἄλλοι πολλοί, ὡς προείρηται. Ἄλλοι δὲ νομίζουσιν, ὅτι ἀνετρέφετο εἰς τὴν Εὔβοια ἡ Ἥρα· ὅμως εἰς τὸ Ἄργος ὠνομάζετο τὶς λόφος Εὔβοια ἀπὸ τῆς τροφοῦ Εὐβοίας· καὶ ἴσως ἐσυγχύσθησαν τὰ ὀνόματα.
Κατὰ δὲ τὸν λόγον τῶν Σαμίων, ἀνατρεφομένη ἐκεῖ, ἐξήρχετο εἰς περιδιάβασιν μὲ τὰς τροφοὺς αὐτῆς καὶ ἐλούετο εἰς τὸν ῥηθέντα ποταμόν· τότε καὶ ὁ Ζεὺς περιφερόμενος ἐνθεν κακεῖθεν, μεταμεμορφωμένος καὶ ἀγνώριστος, διὰ τὸν φόβον τοῦ Κρόνου, ἦλθε καὶ εἰς τὴν Σάμον καὶ εἶδεν αὐτὴν λουομένην· ὅθεν κατεδίωκεν αὐτὴν ὕστερον καὶ τέλος τὴν ηὗρεν, ὡς εἴρηται, εἰς τὴν Ἀργολίδα, εἰς τὸ ὄρος Θόρνακα, μόνην περιδιαβάζουσαν· καὶ θέλων νὰ μὴ τὸν γνωρίσῃ καὶ φύγῃ, πρῶτον μὲν ἔβρεξεν ῥαγδαίως, ἔκαμε καὶ ψύχραν, ὥστε αὐτὴ ἐκάθησεν εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο τοῦ ὄρους, ὅπου ἐκτίσθη ὕστερον τὸ Ἱερὸν τῆς Ἥρας τελείας ἐπονομαζομένης· ἔπειτα μεταμορφωθεὶς καὶ αὐτὸς εἰς Κόκκυγα, ἐκάθησεν εἰς τὰ γόνατα αὐτῆς, τρέμων ὑπὸ τοῦ ψύχους· αὐτὴ δὲ λυπηθεῖσα, τὸν ἐσκέπασε μὲ τὸ φόρεμα αὐτῆς. Καὶ τότε μεταμορφωθεὶς εἰς τὸ σχῆμα αὐτοῦ, τὴν ἐβίαζεν· αὐτὴ ὅμως δὲν ἤθελε, λέγοντας ὅτι φοβεῖται τὴν μητέρα αὐτῆς. Τέλος δὲ ἔκλινεν, ἀφ' οὗ ὑπεσχέθη νὰ τὴν λάβῃ γυναῖκα. Κατ' ἄλλους δὲ φεύγουσα τὴν ἐπιβουλὴν τοῦ Διὸς, ἦλθεν εἰς τὸ Ἄντρον τινὸς Ἀχιλλέως γηγενοῦς καὶ ὁ Ἀχιλλεὺς ἐκεῖνος κατέπεισεν αὐτὴν νὰ δεχθῇ τὴν δέησιν τοῦ Διός· ὁ δὲ Ζεὺς ὑπεσχέθη νὰ κάμῃ ἐνδόξους ὅλους τοὺς ἔχοντας τοῦτο τὸ ὄνομα· ὅθεν ἔγινε περίδοξος καὶ ὁ Ἀχιλλεὺς τοῦ Πηλέως ὕστερον.
Ὁ δὲ γάμος αὐτῶν ἔγινε καὶ ἑωρτάσθη, ὡς εἴρηται, τἰς τὴν Κρήτην, εἰς τὴν χώραν τῶν Κνωσίων καὶ πλησίον τοῦ Θήρηνος ποταμοῦ, ὅπου ἦτον ὕστερον Ἱερόν καὶ ἑώρταζον οἱ ἐγχώριοι ἑορτὴν κατ' ἔτος, μιμούμενοι τὴν τελετὴ τοῦ γάμου. Ἐκάλεσαν δὲ εἰς τὸν γάμον ὅλους τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ αὐτὰ τὰ θηρία καὶ εὐωχήθησαν καὶ εὐφράνθησαν ὅλοι ὁμοψύχως. Καλεστὴς δὲ ἦτον ὁ Ἑρμῆς. Μόνον ἡ Νύμφη Χελώνη δὲν ἦλθεν εἰς τὸν γάμον καὶ διὰ τοῦτο ἐτιμωρήθη, ὡς ῥηθήσεται ἐκεῖ*1.
...Κατά τινὰς δὲ διήγειρε καὶ τοὺς Τιτᾶνας κατὰ τοῦ Διός· ἐτύφλωσε τὸν Τειρεσίαν, κατέστησε τὸν Ἄργον κατάσκοπον τοῦ Διός. Ταῦτα δὲ πᾶντα ἦσαν ἀνυπόφορα, ὡς πρὸς τὴν μεγαλοπρέπειαν τοῦ Διός, καὶ ἐνάντια τῆς δυνάμεως καὶ ἐξουσίας αὐτοῦ. Τὸ δὲ μέγιστον καὶ παρανομώτατον ἦτον ἡ συνωμοσία, ὡς εἴρηται, τὴν ὁποίαν συνεκρότησε κατὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς. Ὅθεν μὴ ὑποφέρων πλέον ὁ Ζεὺς ἔδησεν αὐτὴν χεῖρας καὶ πόδας μὲ ἁλύσους καὶ τὴν ἐκρέμασεν ἐκ τοῦ Οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς κόμης τῆς κεφαλῆς· καὶ εἰς τοὺς πόδας αὐτῆς ἐκρέμασε δύο ἄκμονας, διὰ μεγαλυτέραν τιμωρίαν. Κατ' ἄλλους δὲ ἔδησεν αὐτήν, διότι ἐκίνησε τὴν τρικυμίαν καὶ ἤθελε νὰ πνίξῃ τὸν Ἡρακλέα.
Κατ' ἄλλους δὲ ἔφυγεν ἐκ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Βοιωτίαν, ὡς εἴρηται, καὶ τότε μὲν ἔλαβε αὐτὴν πάλιν ὁ Ζεὺς διὰ τοῦ στρατηγήματος· ὅμως ἔφυγε καὶ δεύτερον καὶ ἐλθοῦσα εἰς Στύμφαλον, ὅπου ἐγεννήθη, πρὸς τὸν τροφέα αὐτῆς Τήμενον, ἔζησεν ἐκεῖ τὸ ὑπόλοιπον, ὡς χῆρα· ὅθεν ὁ Τήμενος ἔδωκεν αὐτῇ τρεῖς ὀνομασίας· παῖδα, τελείαν καὶ χῆρα· καὶ παῖδα μὲν ἔλεγεν αὐτὴν, ὅτε ἦτον παρθένος· τελείαν δὲ ὅτε ὑπανδρεύθη καὶ χῆραν, ὅτε ἔφυγε τὸ δεύτερον ἐκ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ ἔζη ἐκεῖ ὡς χῆρα.
* Ὁ Παυσανίας λέγει ὅτι οἱ Ἀργοναῦται ἔχοντες τὸ ἄγαλμα τῆς Ἥρας ἐκ τοῦ Ἄργους, ἔκτισαν Ἱερὸν εἰς τὴν Σἀμον ἀφῆκαν καὶ τὸ ξόανον ἐκεῖ· ὅθεν οἱ Σάμιοι ἐνόμιζον ὅτι ἐγεννήθη ἐκεῖ ἡ Ἥρα, διὰ τὴν ἀρχαιότητα τοῦ Ἱεροῦ», Ὠγυγία ἤ Ἀρχαιολογία, βιβλ. Β', τμ. Β', κεφ. Β', Ἀθ. Σταγειρίτης.
*1 Ἡ Ὀρεάδα Νύμφη Χελώνη προτίμησε ἀντὶ νὰ πάει στὸν γάμον τοῦ Διὸς καὶ τῆς Ἥρας νὰ κάτσει στὸ σπίτι της. Ὁ Ἑρμῆς τὴν τιμώρησε καταδικάζοντάς την νὰ κουβαλᾶ τὸ σπίτι της στὴν πλάτη της.
Μερικὰ ἀκόμα προσωνύμια τῆς Ἥρας εἶναι καὶ τὰ ἑξῆς:
38. Ίμβρασία: ὡς γεννηθεῖσα κατὰ μία ἐκδοχὴ παρὰ τὸν Ἴμβρασον ποταμόν.
«Ἐγεννήθη δὲ κατὰ μέν τινας, εἰς τὴν Σάμον πλησίον εἰς τὸν Ἴμβρασον ποταμόν», Ὠγυγία ἤ ἀρχαιολ., 2,2,2, Ἀθ. Σταγειρίτης.
39. Ἰναχίς: Ἐπειδὴ στὴν διαμάχη ποὺ εἶχε μὲ τὸν Ποσειδῶνα γιὰ τὸ βασίλειον τοῦ Ἄργους, ὁ βασιλεὺς Ἴναχος ἐτάχθη μὲ τὸ μέρος της.
«Ἰναχὶς Ἥρη», Διον., 48, 4, Νοννός.
40. Ἰπνουντὶς/ Ἰπνοῦντις ἤ Ἰπνουσία: ἐκ τοῦ Ἰπνοῦντος (σημερινὸν Βαθύ, Constant. anc. and mod, J. Dallaway, σελ. 259) τῆς Σάμου, ὅπου ὑπῆρχε ἱερόν της.
«Ἰπνοῦς, χωρίον ἐν Σάμῳ, ἐν ᾧ ἱερὸν Ἥρας Ἰπνουντίδος. λέγεται δὲ καὶ Ἰπνουσία», Ἐθνικά, 335, Στ. Βυζάντιος.
41. Ἱππία: ὡς κάτοχος καὶ προστάτις τῶν ἵππων.
«Ἥρας...Ἱππίας βωμοί», Ἑλλάδ. περιήγ., 5,15,5, Παυσανίας.
42. Καλλιστέφανος: ἡ ἔχουσα ὡραῖον στεφάνι.
«καλλιστεφάνου πόσις Ἥρης», Ἀποσπάσματα, Εὐνομία, 1a, Τυρταῖος.
43. Κανδρηνή/ Κανδαρηνή: «Κάνδαρα, χωρίον Παφλαγονίας ὡς ἀπὸ σχοίνων τριῶν Γάγγρων, καὶ Θάριβα κώμη. οἱ οἰκήτορες Κανδαρηνοί. καὶ Ἥρας Κανδαρηνῆς ἱερόν», Ἐθνικά, 354, Στ. Βυζάντιος.
44. Κιθαιρωνία: ἡ λατρευομένη ἐν Κιθαιρῶνι.
«Ἥρα τῇ Κιθαιρωνίᾳ...Κιθαιρωνίᾳ Ἥρᾳ», Βίος Ἀριστείδου, 11, 3/ 18, 1, Πλούταρχος.
45. Κιυξία/ Κινξία: λατρευομένη ἐν Ῥώμη, ὡς προστάτις τοῦ γάμου καὶ τῆς γονιμότητος, < λατ. cinxia < cingere ( = ζώννυμαι, ἐξ οὗ καὶ τὰ cinto, ceinture κλπ = ἡ ζώνη, incinte, enceinte κλπ =ἔγκυος) < circumago < κίρκος + ἄγω, βλ. Λυσίζωνος.
«Cinxia Iuno, ut idem scribit Martianus quod cingulum puellae ponentes in thalamis, a Iounone protegantur. Cinxiae, inquit, Iunonis nomen sanctum habebatur in nuptiis, quod initio coniugii solutio erat cinguli, quo nova nupta erat cincta», De deis gen., synt. 3, G. Giraldi
46. Κρονία: θυγάτηρ τοῦ Κρόνου.
47. Κυδίππη: ἐκ τοῦ κῦδος ( = δόξα) + ἵππoς.
48. Κυδίστη/ Κυδρή: ἔνδοξος, ὡς λαμβάνουσα μέρος εἰς τοὺς πολέμους, ἐκ τοῦ κῦδος.
«Διὸς κυδρὴ παράκοιτις», Ἰλιάς, Σ', 184/ Θεογονία, 328, Ἡσίοδος.
«Ζηνὸς ἐριγδούποιο κασιγνήτην ἄλοχόν τε κυδρήν», Ὁμηρ. ὕμν., 3-4.
49. Κυρία: ὡς βασίλισσα τοῦ Ὀλύμπου.
50. Κυρίτης/ Κυριτία: «Κύρις, μητρόπολις Σαβίνων. τὸ ἐθνικὸν Κυρίτης. τὸ κτητικὸν Κυρίτιος καὶ Κυριτία ἡ Ἥρα», Ἐθνικά, 397, Στ. Βυζάντιος.
51. Λακινία: λατρευομένη ἐν Λακινίῳ Ἄκρῳ (Capo delle Colonne, πόλις ὀνομασθεῖσα ἔτσι λόγῳ τῆς διασωθεῖσας κολώνας ἐκ τοῦ ναοῦ τῆς Λακινίας Ἥρας, ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ).
«Λακίνιον Ἥρας ἱερόν», Γεωγραφικά, ΣΤ', 1,11, Στράβων.
52. Λευκώλενος: ὡς διαθέτουσα λευκοὺς βραχίονας, ὠλένες.
«λευκώλενος Ἥρη», Ἰλιάς, Α', 55/ 195/ 208/ Θ', 350/ 484/ Ω', 55/ Θεογονία, 314, Ἡσίοδος.
«λευκωλένῳ Ἥρῃ», Ἰλιάς, Α', 572.
«λευκωλένου Ἥρης», Ὁμηρ. ὕμν., Εἰς Ἀπόλλωνα, 95/ 99/ 105.
53. Λυσίζωνος: ὅπως καὶ εἰς τὴν Ἄρτεμιν, ἀφιέρωνον εἰς αὐτὴν οἱ μελλόνυμφοι τὴν ζώνην των.
54. Μάκαιρα: ὡς μακαρία θεά.
«ἠερόμορφε, Ἥρη παμβασίλεια, Διὸς σύλλεκτρε μάκαιρα/ μάκαιρα θεά, πολυώνυμε, παμβασίλεια,», Ὀρφ. ὕμν., Ἥρας, 1-2/ 9.
55. Μεγιστοάνασσα: ἡ μέγιστη ἄνασσα ( =βασίλισσα).
«μεγιστοάνασσα κέλευσε χρυσόπεπλος Ἥρα», Διθύραμβοι, Ὠδή, 19, 21, Βακχυλίδης.
56. Μονία: ὡς ἀπομονωμένη, ὅταν ὁ Ζεὺς ὁργισθεὶς ἐπειδὴ ἡ Ἥρα κατεδίωκε πολὺ τὸν Ἡρακλῆ, τὴν ἐκρέμασε μὲ χρυσῆ ἁλυσίδα μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς.
(Οἱ Ῥωμαῖοι ἐλάτρευσαν τὴν «Ἥραν Μονίαν ὡς Moneta καὶ ἔκτισαν ἱερὸν πρὸς τιμήν της ἐπὶ τοῦ Καπιτωλίνου λόφου. Εἰς τὸ προαύλιον δὲ τοῦ ναοῦ της ἵδρυσαν καὶ νομισματοκοπεῖον. Ἐκεῖ ἐχαράσσοντο νομίσματα μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Ἥρας Μονίας-Moneta.
Ἔτσι ἐτέθη ἀργότερον εἰς κυκλοφορίαν, μέσῳ τῆς λατινικῆς, ἡ ἰταλικὴ moneta ( = χρῆμα), τὸ γαλλ. monnaie, τὸ ἰσπαν. moneda, τὸ γερμ. Moneten καὶ τὸ ἀγγλ. money).
57. Νυμφευομένη: ὡς προστάτις τοῦ γάμου.
«Ἥρας ἄγαλμα καθήμενον Καλλίμαχος ἐποίησε: Νυμφευομένην δὲ τὴν θεὸν ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσιν», Ἑλλάδ. περιήγ., 9,2,7, Παυσανίας.
58. Ὀλυμπία: σύζυγος τοῦ Ὀλυμπίου Διός.
59. Ὁμόθρονος: ἡ μοιραζομένη τὸν ἴδιον θρόνον μὲ τὸν Δία.
«Ζηνὸς ὑψίστου κασιγνήτα καὶ ὁμοθρόνου Ἥρας», Νεμεόνικοι, 11,2, Πίνδαρος.
60. Ὀπλοσμένη: ἐκ τῶν ὅπλον + μένος, ἡ πολεμική.
61. Ὀπλοσμία: ἐν Πελοποννήσῳ, Ὁπλόσμιος: ὡς προστάτης τῶν ὅπλων, ὁ ἔνοπλος.
«Ὁπλόσμιος, ὡς προσωνυμία τῆς Ἥρας καὶ τῆς Ἀθηνᾶς στὴν Πελοπόννησον», LSJ.
«Ὁπλοσμίας, σφαγαῖσιν ηὐτρεπισμένον...θεᾷ Ὁπλοσμίᾳ», Ἀλεξάνδρα, 614/ 858, Λυκόφρων.
Ἡ συνέχεια ἐδῶ : ΤΑ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ΗΡΑ (ΜΕΡΟΣ 3ον, Π-Ω)
Πληροφορίες ἠντλήθησαν ἀπὸ τὰ βιβλία : «Ο ΕΝ ΤΗι ΛΕΞΕΙ ΛΟΓΟΣ», ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, «ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ», ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, «Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ», ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, «ΙΛΙΑΣ», ΟΜΗΡΟΣ, «ΟΔΥΣΣΕΙΑ», ΟΜΗΡΟΣ, «ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΤΙΜΑΙΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΦΑΙΔΡΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ», «ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ», ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ», ΛΥΚΟΦΡΩΝ, «ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΙ», ΠΙΝΔΑΡΟΣ, «ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΙ», ΠΙΝΔΑΡΟΣ, «ΚΡΑΤΥΛΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΠΕΡΙ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΠΕΡΙ ΠΟΤΑΜΩΝ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΜΕΓΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ», Ζ. ΚΑΛΛΕΡΓΟΥ, «ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΑΝΤΙΓΟΝΗ», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΕΘΝΙΚΑ», ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ, «ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ», ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΥΣ, «ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ, «ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ», ΝΟΝΝΟΣ ΠΑΝΟΠΟΛΙΤΗΣ, «ΤΙΜΩΝ», ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, «ΠΕΡΣΑΙ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΙΣΘΜΙΟΝΙΚΟΙ», ΠΙΝΔΑΡΟΣ, «ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ», ΗΣΙΟΔΟΣ, «ΘΕΟΓΟΝΙΑ», ΗΣΙΟΔΟΣ, «ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ», ΣΤΡΑΒΩΝ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ», ΗΡΟΔΟΤΟΣ, «ΛΟΓΟΙ/ ΕΙΣ ΔΙΑ», ΑΙΛΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ, «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ», ΑΡΡΙΑΝΟΣ, «ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΘΑΛΑΜΙΑ», ΣΑΠΦΩ, «ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ», ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ, «ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ», Ι. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ, «ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ», ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ, «ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΣΥΧΙΟΥ», «ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΟΥΪΔΑ», «ΛΕΞΙΚΟΝ LIDDELL- SCOTT», «ANECDOTA GRAECA, I. BEKKER, «DICTIONNAIRE ÉTYMOLOGIQUE DE LA LANGUE LATINE», ERNOUT- MEILLET, «ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΗΘΙΚΑ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΙΩΝ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΙΠΠΕΙΣ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΔΙΑΤΡΙΒΑΙ», ΑΡΡΙΑΝΟΣ, «ΒΑΤΡΑΧΟΙ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΕΥΘΥΔΗΜΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΑΙ», ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΤΗΣ, «ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΡΗΤΟΡΩΝ», ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝ, «ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ, «ΑΙΑΣ», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ», ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΡΟΔΙΟΣ, «ΙΚΕΤΙΔΕΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΙ ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΛΥΚΟΝ», ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΑΝΤΙΟΧΕΥΣ, ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ, ΗΡΩΙΚΟΣ, ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ, ΑΣΠΙΣ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ, ΗΣΙΟΔΟΣ, ΒΑΚΧΑΙ, ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΛΙΒΥΗΣ», ΣΚΥΛΑΞ Ο ΚΑΡΥΑΝΔΕΥΣ, «ΟΡΦΙΚΑ ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ», «ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ», ΜΙΧΑΗΛ ΑΠΟΣΤΟΛΙΟΣ, «ΕΛΕΝΗΣ ΕΠΙΘΑΛΑΜΙΟΣ», ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ, «ΕΥΡΩΠΗ», ΜΟΣΧΟΣ Ο ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΟΣ, «ΙΛΙΟΥ ΑΛΩΣΙΣ», ΤΡΥΦΙΟΔΩΡΟΣ, «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΡΗΤΟΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ», ΔΙΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ», ΠΟΛΥΒΙΟΣ, «ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟΝ», ΚΟΪΝΤΟΣ ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ», ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΠΕΡΙ ΘΑΥΜΑΣΙΩΝ ΑΚΟΥΣΜΑΤΩΝ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΔΙΑ», ΚΛΕΑΝΘΗΣ, «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩι», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΒΙΘΥΝΙΑΚΑ», ΑΡΡΙΑΝΟΣ, «ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ», ΑΛΚΑΙΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, «ΑΧΑΡΝΕΙΣ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΟΡΝΙΘΕΣ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, »ΤΡΩΑΔΕΣ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΡΗΣΟΣ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ», «ΗΡΑΚΛΙΣΚΟΣ», ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ, «ΧΡΗΣΜΟΙ ΣΙΒΥΛΛΙΑΚΟΙ», «ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΕΘΝΙΚΑ», ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ, «CONSTANTINOPLE ANCIENT AND MODERN WITH EXCURSIONS TO THE SHORES AND ISLANDS OF THE ARCHIPELAGO AND THE TROAD», JAMES DALLAWAY, «DE DEIS GENTIUM», G. GIRALDI, «ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ», ΤΥΡΤΑΙΟΣ, «ETYMOLOGICAL DICTIONNARY OF THE LATIN LANGUAGE», F. E. VALPY, «ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ», ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου