«Ἀνατραφεὶς δὲ ὁ Ζεὺς...καὶ αὐξήσας ὀλίγον, εἶχε διδάσκαλον τὸν Ὄλυμπον, ἄνθρωπον πεπαιδευμένον καὶ φρόνιμον, ὅστις ἐδίδαξεν αὐτὸν τὰ θεῖα καὶ τὰ λοιπά· καὶ ἀπὸ τοῦ διδασκάλου του ὠνομάσθη Ὀλύμπιος. Κατ' ἄλλους δέ, ὁ Κρόνος παρέδωκεν αὐτὸν εἰς τὸν Ὄλυμπον, διὰ νὰ τὸν διδάξῃ καὶ νὰ τὸν ἀναθρέψῃ. Ἀλλ' ἐπειδὴ ὕστερον ὁ Ὄλυμπος παρεκίνει τοὺς Γίγαντας κατ' αὐτοῦ, ἀγανακτήσας ὁ Ζεὺς, ἐκεραύνωσεν αὐτόν· ὕστερον ὅμως μετενόησε καὶ ἐλυπήθη πολύ· ὅθεν θάψας αὐτὸν ὠνόμασε τὸν τάφον αὐτοῦ Δία, εἰς τιμὴν ἐκείνου καὶ παρηγορίαν αυτοῦ.
Ἐξήρχετο δεύτερον καὶ περιεδιάβαζεν εἰς τὴν Κρήτη, ἔχων καὶ τὰς τροφοὺς αὐτοῦ καὶ ἀπήντησε ποτὲ ( =συνάντησε κάποτε) τὸν Κρόνον εἰς τόπον στενὸν καὶ πλησίον, ὥστε ἠναγκάσθη νὰ μεταμορφωθῇ εἰς δράκοντα· τὰς δὲ τροφοὺς μετεμόρφωσεν εἰς Ἄρκτους, εἰς ἀποφυγὴν τοῦ κινδύνου· καὶ εἰς ἐνθύμησιν τούτου τοῦ συμβεβηκότος, κατηστέρισεν αὐτάς*1. Κατ' ἄλλους δέ, μία τροφὸς αὐτοῦ ὠνομάζετο Κυνόσουρα καὶ ἦτον μία τῶν Ἰδαίων Νυμφῶν, καὶ ἀπ'αὐτῆς ὠνομάσθη ὁ λιμὴν τῆς Κρήτης, Κυνόσουρα. Κατ' ἄλλους δέ, ὠνομάζετο Ἑλίκη καὶ διὰ εὐγνωμοσύνην κατηστέρισεν αὐτὴν ὁ Ζεὺς καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μικρὰ Ἄρκτος.
Ὕστερον δέ, εὑρών τινα σημεῖα ὁ Κρόνος, ἐζήτει αὐτὸν ἐπιμόνως· καὶ τότε ἔκρυψεν αὐτὸν ὁ Κρῆς εἰς τὸ Δικταῖον ὄρος· ὅμως ἡ ζήτησις καὶ ἐξέτασις ἐγένετο αύστηρά· ὅθεν ἔλαβον αὐτὸν οἱ Κουρῆτες καὶ ἐμβάντες εἰς Κλεψύδραν, ἐπέρασαν εἰς τὴν Μεσσηνίαν καὶ παρέδωκαν αὐτὸν εἰς δύω Νύμφας, Ἰθώμην καὶ Νέδαν, διὰ νὰ τὸν προσέχωσι· καὶ ἐπειδὴ ἔλουσαν αὐτὸν ἐκεῖ εἰς μίαν πηγήν, ὠνομάσθη καὶ ἐκείνη Κλεψύδρα, ὅθεν ἐνόμιζον οἱ Μεσσήνιοι ὅτι ἐγεννήθη ἐκεῖ ὁ Ζεύς...
Ἀφ΄ ὅτου δὲ ἐμεγάλωσεν ὁ Ζεύς, εἴρηται, ὅτι ἐβασίλευσεν εἰς Κρήτην, καὶ συνάξας στράτευμα κρητικὸν ἐπολέμησε τοὺς Τιτᾶνας καὶ ἠλευθέρωσε τὸν Κρόνον· ἔπειτα εἰς τὸν κατὰ τοῦ Κρόνου καὶ τῶν Τιτάνων πόλεμον συνεμάχησε μὲ ὅλους τοὺς θεούς καὶ μὲ τὴν Στύγα καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς, Νίκην, Κράτος, Βία καὶ Ζῆλον· φονεύσας καὶ τὴν Κάμπην ἠλευθέρωσε τοὺς Κύκλωπας ἐκ τοῦ Ταρτάρου· ποτίσας καὶ τὸν Κρόνον τὸ φάρμακον, ἠνάγκασεν αὐτὸν νὰ ἐξεμέσῃ πάλιν τὰ τέκνα ὅλα, ὅσα ἔφαγε, κατὰ τὴν συμβουλὴ τῆς Μήτιδος ἤ τῆς Γῆς. Καὶ τότε κατεσκεύασαν οἱ Κύκλωπες τὰ ὅπλα καὶ τὸν βωμόν, τὸ θυτήριον λεγόμενον, εἰς τὸ ὁποῖον ἔβαλον τὸν κεραυνὸν καὶ ἔφερον αὐτόν πρὸς τὸν Δία σκεπασμένον· καὶ εἰς αὐτὸ τὸ θυτήριον ὥμοσαν οἱ θεοὶ τὸν ὅρκον τῆς συμμαχίας· ὅθεν κατηστέρισεν αὐτὸ ὁ Ζεὺς*2 ὕστερον, εἰς ἀνάμνησιν τούτου τοῦ μεγάλου συμβεβηκότος· διὰ τοῦτο ἐπεκράτησεν ὕστερον ἡ συνήθεια, νὰ ἔχουν εἰς τὰ συμπόσια θυτήριον μὲ πῦρ καὶ νὰ ὀμνύωσιν εἰς αὐτὸ τοὺς ὅρκους. Κινήσαντες οὖν τὸν πόλεμον ἐνίκησαν τοὺς Τιτᾶνας καὶ ἔδιωξαν τὸν Κρόνον...Εἰς τοῦτον τὸν πόλεμον εἶχεν ὁ Ζεὺς τὴν Αἰγίδα σκεπαστήριον κατὰ τὴν συμβουλὴν τῆς Θέμιδος καὶ ὠνομάσθη Αἰγίοχος.
.gif)
Μετὰ δὲ ταῦτα, ἐπειδὴ τὸ βασίλειον διηρεῖτο εἰς τέσσαρα βασίλεια, κατὰ τὴν φυσικὴν θέσιν, εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Οὐρανοῦ, τῆς Γῆς, τῆς Θαλάσσης καὶ τοῦ Ἅδου, καὶ αὐτοὶ ἦταν μόνον τρεῖς ἀδελφοί, συνεφώνησαν νὰ ἀφήσουν τὸ βασίλειον τῆς Γῆς κοινόν, εἰς ὅλους τοὺς συμμάχους θεοὺς καὶ τὰ ἄλλα νὰ μοιράσουν αὐτοὶ κατὰ κλῆρον.
Καὶ οὔτως ἔλαχεν ὁ Ζεὺς τὸ βασίλειον τοῦ Οὐρανοῦ, ὁ Ποσειδῶν τῆς Θαλάσσης καὶ ὁ Πλούτων τοῦ Ἅδου. Κατά τινα τρόπον εἶχον καὶ τὸν Ὄλυμπον κοινόν,ὅπου ἦτον τὰ παλάτια τοῦ Διὸς καὶ οἱ κατοικίαι τῶν θεῶν...
Καὶ ὅτε ἦτον εἰς τὸν Οὐρανὸν ἐκάθητο εἰς τὸν θρόνον φορῶν πορφύραν καὶ διάδημα, τὸ σκῆπτρον καὶ τὸν κεραυνὸν κρατῶν, καὶ κρηπίδας εἰς τοὺς πόδας ἔχων· ἦτον καὶ ὡραῖος καὶ σοβαρός, πρόσωπον μεγαλοπρεπὲς ἔχων, ὀφθαλμοὺς καὶ ὀφρύδια μεγάλα καὶ χαίτην κυάνεον· ἔδιδε δὲ τὰς αἰτήσεις ἤ ἀποφάσεις μόνον διὰ τῆς κατανεύσεως τῶν ὀφρυδίων· ὅτε δὲ ἐστράτευεν εἰς τοὺς πολέμους μετεχειρίζετο πρόσωπον ἄγριον, ὁργίλον καὶ φοβερὸν κατὰ τῶν ἐχθρῶν, κρατῶν τὸν κεραυνὸν ἀντὶ δόρατος καὶ φορῶν τὴν Αἰγίδα ἀντὶ θώρακος· τοιοῦτον ἔπλασαν αὐτὸν οἱ Ποιηταί.
Ὅθεν καὶ ἐζωγράφιζον αὐτὸν καθήμενον εἰς θρόνον ἐλεφάντινον, διάδημα χρυσοῦν ἤ στέφανον ἐκ κλώνων ἐλαίας εἰς τὴν κεφαλὴν ἔχοντα, γένεια μέτρια καὶ τὸ ἄνωθεν τοῦ ὀμφαλοῦ σῶμα αὐτοῦ γυμνόν· καὶ ἐν μὲν τῇ δεξιᾷ τὸν κεραυνόν, τὸν ὁποῖον ἔρριπτε πρὸς τοὺς Γίγαντας, κείμενους ὄντας περὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ, ἐν δὲ τῇ ἀριστέρᾳ τὸ σκῆπτρον κρατοῦντα· τὴν δὲ ἀσπίδα, ἤ τὴν αἰγίδα ἔμπροσθεν αὐτοῦ κειμένην· πλησίον δὲ αὐτοῦ ἵπτατο ὁ Ἀετός, κρατῶν παιδίον μὲ τοὺς ὄνυχας, οἷον τὸν Γανυμήδην...
Καθῶς τινὲς ἐζωγράφιζον αὐτὸν τριτοπρόσωπον· ὅτι βλέπει δηλονότι τὰ τε ἐν Οὐρανῷ καὶ ἐν Γῆ καὶ ἐν Ἅδου γινόμενα· καὶ ὅτι γιγνώσκει τὰ παρελθόντα, παρόντα καὶ μέλλοντα. Εὑρέθη δὲ εἰς τὴν Κρήτην ἄγαλμα αυτοῦ χωρὶς ὦτα· δηλαδὴ ὁ βασιλεὺς δὲν πρέπει νὰ ἀκούῃ τοὺς κόλακας. Οἱ Λακεδαιμόνιοι ὅμως ἐζωγράφιζον αὐτὸν μὲ πολλὰ ὦτα, ὅ ἐστιν ὁ βασιλεὺς πρέπει νὰ ἀκούει μὲ προσοχὴ πολλοὺς διὰ νὰ εὕρῃ τὴν ἀλήθειαν.
Ὁ δὲ Ἀετὸς ἀφιερώθη εἰς αὐτὸν ἤ διὰ τὴν εἰς τὸ ὄρνεον τοῦτο μεταμόρφωσιν αὐτοῦ, ἤ διότι ὡς λέγουσι, ἐγεννήθη τὴν αὐτὴν ( =ἴδια) ἡμέραν καὶ ὁ ἀετός καὶ ἔτρεφεν αὐτόν· ἤ διὰ τὴν ὁμοιότητα τῆς ὑπεροχῆς, ἐπειδὴ ὁ ἀετὸς νομίζεται Βασιλεὺς ὅλων τῶν ὄρνεων, ὡς καὶ ὁ Ζεὺς Βασιλεὺς θεῶν καὶ θνητῶν· ἤ ὡς ὁ Ἀριστοτέλης λέγει*3, ὅτι ὁ ἀετὸς εἶναι ὄρνεον διορατικόν καὶ ὀξυδερκές, ὥστε βλέπει καὶ πρὸς τὸν Ἥλιον ἀνεμποδίστως· ὅθεν ἀναγκάζει καὶ τοὺς νεοσσοὺς αὐτοῦ, νὰ βλέπωσι πρὸς τὸν Ἥλιον· καὶ ὅσοι δύνανται νὰ ὑποφέρωσι τοῦτο, ἐκεῖνοι μόνον εἶναι υἰοὶ τοῦ ἀετοῦ· τοὺς δὲ ἄλλους διώκει, οἱ ὁποῖοι γίνονται ὕστερον Ἁλίατοι· οἷον Ἀετοὶ τῆς θαλάσσης.
Βασιλικὸν ἄρα σύμβολον καὶ κατὰ τοῦτο ὁ ἀετός· ἦτο δὲ καὶ ἄγγελος τοῦ Διός καὶ ὑπηρέτης ὁ ἀετός», Ὠγυγία ἤ Ἀρχαιολογία, Ἀθ. Σταγειρίτης.
*1 Κατὰ αὐτὴν τὴν ἐκδοχὴ οἱ τροφοὶ τοῦ Διὸς κατηστερήσθησαν στὴν Μεγάλη καὶ στὴν Μικρὰ Ἄρκτον. Κατὰ τὴν ἐπικρατεστέρα βεβαίως ἐκδοχὴν ἡ Μεγάλη Ἄρκτος εἶναι ἡ κατηστερισθεῖσα ἑρωμένη τοῦ Διός, Καλλιστὼ καὶ ἡ Μικρὰ Ἄρκτος εἶναι ὁ υἰός τους, Ἀρκάς.
*2 Ἀναφέρεται στὸν ἀστερισμὸν Βωμόν ἤ θυτήριον ἤ θυσιαστήριον (λατ. Ara), ποὺ βρίσκεται βορείως τοῦ Σκορπιοῦ καὶ δυτικῶς τοῦ Τοξότου.
*3 ««ὃς τρία μὲν τίκτει, δύο δ' ἐκλέπει, ἓν δ' ἀλεγίζει»...
ὁ δὲ ἁλιαετὸς ὀξυωπέστατος μέν ἐστι, καὶ τὰ τέκνα ἀναγκάζει ἔτι ψιλὰ ὄντα πρὸς τὸν ἥλιον βλέπειν, καὶ τὸν μὴ βουλόμενον κόπτει καὶ στρέφει, καὶ ὁποτέρου ἄν ἔμπροσθεν οἱ ὀφθαλμοὶ δακρύσωσιν, τοῦτον ἀποκτείνει, τὸν δ' ἕτερον ἐκτρέφει», Τῶν περὶ τὰ ζῶα ἱστοριῶν, 6, 6/ 9, 33.
( =Ὁ ὁποῖος -ἀετὸς- γεννᾶ τρία -αὐγά-, ἐκκολάπτει τὰ δύο ἀπὸ αὐτά, φροντίζει δὲ τὸ ἕνα...
Ὁ δὲ θαλασσαετὸς ἔχει τρομερᾶ δυνατὴ ὅρασιν καὶ τὰ τέκνα του τὰ ἀναγκάζει ὅσον αὐτὰ εἶναι ἄπτερα νὰ βλέπουν πρὸς τὸν ἥλιον, καὶ αὐτὸ ποὺ δὲν θέλει τὸ χτυπᾶ καὶ τὸ στρέφει -πάλι πρὸς τὸν ἥλιον-, καὶ ὅποιου τὰ μάτια μπροστὰ στὸν ἥλιον δακρύσουν, αὐτὸ τὸ σκοτώνει καὶ ἐκτρέφει τὸ ἄλλο).
Ἄλλα προσωνύμια τοῦ Διὸς εἶναι :
452. Φάλτος: ἀμφιβ. ἐτυμ. (Ἂνέκδ. Frg. Cramer Ἀριστοφ.)
453. Φαναῖος: ὁ παρέχων φῶς, ὁ φαίνων.
«Ζεὺς ὁ φαναῖος», Ῥῆσος, 355, Εὐριπίδης.
454. Φαντήρ: ὁμοίως ὡς ἄνω.
«Φαντήρ, προσωνυμία τοῦ Διός», LSJ.
455. Φερέτριος: ἐκ τοῦ φέρω. Φέρει τρόπαια καὶ λείαν.
«Φερετρίῳ Διῒ», Βίοι Παράλληλοι, Μάρκελος, 6/ 8, Πλούταρχος.
«Φερέτριε Ζεῦ», Βίοι Παράλληλοι, Μάρκελος, 7, Πλούταρχος.
«Φερετρίου Διός», Βίοι Παράλληλοι, Μάρκελος, 8, Πλούταρχος.
«Φερέτριος Ζεύς», Βίοι Παράλληλοι, Μάρκελος, 8, Πλούταρχος.
«Φερέτριος, προσωνυμία τοῦ Διός, τροπαιοῦχος», LSJ.
456. Φηγὸς/ Φαγός/ Φηγοναῖος/ Φαγοναῖος: ὁ τῆς ἱερᾶς φηγοῦ, βελανιδιᾶς, δρυός. Οἱ Ἀρκάδες «φηγὸν ἐδόντες ἐν οὔρεσι», ( Ἀργοναυτικά, Δ', 265, Ἀπολλώνιος ὁ Ῥόδιος). Ἐκ τῆς ἱερᾶς φηγοῦ/ φαγοῦ τοῦ Διός, ἐκ τῆς ὁποίας ἐτρἐφοντο οἱ ἄνθρωποι καὶ τὸ «φαγ-ητόν» ).
457. Φήμιος: ὁ ἔχων φήμην.
«Φήμιος, προσωνυμία τοῦ Διός», LSJ.
458. Φίλιος/ Φιλήσιος: ὡς προστάτης τῆς φιλίας.
«φίλιος καὶ ξένιος καὶ στράτιος», Περὶ κόσμου, 7, Ἀριστοτέλης.
«Φιλίου Διὸς», Ἑλλάδ. περιήγ., 8,31, 4, Παυσανίας.
459. Φίλος: ἀγαπητός, φίλτατος.
460. Φιλότεκνος: ὁ ἀγαπῶν τὰ τἐκνα του.
«Ζεὺς πυρόεις φιλότεκνος», Διονυσιακά, 6, 218, Νόννος.
461. Φλογόεις: ὡς κατέχων τὴν φλόγα τοῦ κεραυνοῦ.
«Κικλῄσκω μέγαν, ἁγνόν...φλογόεντα...ἀστράπιον Δία», Ὀρφ. ὕμν. Διὸς Ἀστραπίου, 2.
462. Φονεύς: ὡς φονεὺς τῶν ἐχθρῶν.
463. Φοινικοστεροπής/ Φοινικοστερόπας: < φοῖνιξ ( =πορφυρός) + στεροπἠ, αὐτὸς ποὺ ἐξακοντίζει ἐρυθρὲς ἀστραπές.
«Δία τε φοινικοστερόπαν», Ὀλυμπιόνικοι, 6, Πίνδαρος.
464. Φράτριος: ὁ τῆς φρατρίας, τῆς ἀδελφότητος. (πατρίς > φατρίς > φατρία > φρατρία).
«Ζεὺς δ᾽ ἡμῖν πατρῷος μὲν οὐ καλεῖται, ἕρκειος δὲ καὶ φράτριος», Εὐθύδημος, 302d, Πλάτων.
«Ζεὺς ἔστι μοι ἑρκεῖος, ἔστι φράτριος, τὰ τέλη τελῶ Κρατῖνος Νεώτ. ἐν «Χείρωνι» 1. 5», LSJ.
( Ἄγαλμα τοῦ Διὸς στὸ Μουσεῖον... Chimei* στὴν Taiwan! ) 465. Φρίκιος/ Φρικώδης: ὁ ἐμπνέων ῥίγος, φρίκην.
«Κικλῄσκω μέγαν, ἁγνόν...φρικώδη...ἀστράπιον Δία», Ὀρφ. ὕμν. Διὸς Ἀστραπίου, 4.
466. Φρύγιος: ὁ λατρευόμενος ἐν Φρυγίᾳ.
«Κρόνιε, πρύτανι Φρύγιε, γενέτα πάτερ», Τρωάδες, 1288, Εὐριπίδης.
467. Φρύνιος: ὁ καστανός, καστανομάλλης;, < φρῦνος ( =εἶδος βατράχου μὲ πολὺ ἀνοιχτὸ καστανόν- σκοῦρο ξανθὸν χρῶμα, ἐξ οὗ καὶ τὰ brun, brown, braun, bruno κοκ).
468. Φύξιος: προστάτης τῶν φυγάδων, πρὸς ὅν καταφεύγουσιν.
«Διὶ φυξίῳ», Βιβλιοθήκη, Α', 7,2/ 9,1, Ἀπολλόδωρος.
«Διὸς Φυξίου», Ἑλλάδ. περιήγ., 2,21,2/ 3,17,9, Παυσανίας.
«Φύξιον Δία», Ἀλεξάνδρα, 288, Λυκόφρων.
469. Φυτάλμιος/ Φυτάλιος/ Φύτιος: ὁ ἀναφύων, ὁ καρπίζων τὴν γῆν, ἐκ τοῦ ῥ. φύω.
«φυτάλιε Ζεῦ», Ὀρφ. ὕμν. Διός, 9.
«φυτάλμιος Ζεύς, συγγενής, ἢ ζωογόνος», Ἡσύχιος.
«Φύτιος, ἥλιος ἢ Ζεύς», Ἡσύχιος.
470. Χαμαίζηλος: χαμαί + ζῆλος, ὁ χθόνιος.
«χαμαιζήλοιο Διός», Ὀρφικὰ Ἀργοναυτικά, Α', 931.
471. Χαόνιος: ὁ τῶν Χαόνων καὶ ὁ τοῦ Χάους.
472. Χάρμων: ὁ φέρων χαρμονήν.
473. Χθόνιος: ἐκ τῆς χθονός, μὲ τὴν ἔννοιαν τοῦ «ἐγχώριος».
«οὐράνιός τε καὶ χθόνιος, πάσης ἐπώνυμος φύσεως ὢν καὶ τύχης, ἅτε πάντων αὐτὸς αἴτιος ὤν», Περὶ κόσμου, 7, Ἀριστοτέλης.
474. Χρυσαορεύς/ Χρυσάωρ: ὁ ἔχων χρυσοῦν ἄορ ( =ξίφος).
«Χρυσαορέως Διὸς», Γεωγραφικά, ΙΔ', 2,25, Στράβων.
475. Χρύσειος: χρυσοῦς, λαμπερός.
476. Χρυσεόσκηπτρος/ Χρυσεόσκαπτρος: ὁ κρατῶν χρυσοῦν σκῆπτρον.
«Χρυσεόσκαπτρος, ὁ ἔχων χρυσοῦν σκῆπτρον, Ζεὺς Βακχυλ. 8. 100», LSJ.
477. Ψυχοτρόπος: ὁ τὰς ψυχὰς τρέπων.
478. Ὠκυπέτας: ὁ ὠκέως/ ταχέως πετῶν.
* Μουσεῖον Chimei, Ταϊβάν
.jpg)
Ἡ συνέχεια ἐδῶ : ΤΑ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ΗΡΑ (ΜΕΡΟΣ 1ον, Α-Θ)
Πληροφορίες ἠντλήθησαν ἀπὸ τὰ βιβλία : «Ο ΕΝ ΤΗι ΛΕΞΕΙ ΛΟΓΟΣ», ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, «ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ», ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, «Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ», ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, «ΙΛΙΑΣ», ΟΜΗΡΟΣ, «ΟΔΥΣΣΕΙΑ», ΟΜΗΡΟΣ, «ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΤΙΜΑΙΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΦΑΙΔΡΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ», «ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ», ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ», ΛΥΚΟΦΡΩΝ, «ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΙ», ΠΙΝΔΑΡΟΣ, «ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΙ», ΠΙΝΔΑΡΟΣ, «ΚΡΑΤΥΛΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΠΕΡΙ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΠΕΡΙ ΠΟΤΑΜΩΝ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΜΕΓΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ», Ζ. ΚΑΛΛΕΡΓΟΥ, «ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΑΝΤΙΓΟΝΗ», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΕΘΝΙΚΑ», ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ, «ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ», ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΥΣ, «ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ, «ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ», ΝΟΝΝΟΣ ΠΑΝΟΠΟΛΙΤΗΣ, «ΤΙΜΩΝ», ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, «ΠΕΡΣΑΙ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΙΣΘΜΙΟΝΙΚΟΙ», ΠΙΝΔΑΡΟΣ, «ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ», ΗΣΙΟΔΟΣ, «ΘΕΟΓΟΝΙΑ», ΗΣΙΟΔΟΣ, «ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ», ΣΤΡΑΒΩΝ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ», ΗΡΟΔΟΤΟΣ, «ΛΟΓΟΙ/ ΕΙΣ ΔΙΑ», ΑΙΛΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ, «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ», ΑΡΡΙΑΝΟΣ, «ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΘΑΛΑΜΙΑ», ΣΑΠΦΩ, «ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ», ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ, «ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ», Ι. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ, «ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ», ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ, «ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΣΥΧΙΟΥ», «ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΟΥΪΔΑ», «ΛΕΞΙΚΟΝ LIDDELL- SCOTT», «ANECDOTA GRAECA, I. BEKKER, «DICTIONNAIRE ÉTYMOLOGIQUE DE LA LANGUE LATINE», ERNOUT- MEILLET, «ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΗΘΙΚΑ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΙΩΝ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΙΠΠΕΙΣ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΔΙΑΤΡΙΒΑΙ», ΑΡΡΙΑΝΟΣ, «ΒΑΤΡΑΧΟΙ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΕΥΘΥΔΗΜΟΣ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΑΙ», ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΝΑΥΚΡΑΤΙΤΗΣ, «ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΡΗΤΟΡΩΝ», ΑΡΠΟΚΡΑΤΙΩΝ, «ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ, «ΑΙΑΣ», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ», ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΡΟΔΙΟΣ, «ΙΚΕΤΙΔΕΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΙ ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ», ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, «ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΛΥΚΟΝ», ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΑΝΤΙΟΧΕΥΣ, ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ, ΗΡΩΙΚΟΣ, ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ, ΑΣΠΙΣ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ, ΗΣΙΟΔΟΣ, ΒΑΚΧΑΙ, ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΛΙΒΥΗΣ», ΣΚΥΛΑΞ Ο ΚΑΡΥΑΝΔΕΥΣ, «ΟΡΦΙΚΑ ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ», «ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ», ΜΙΧΑΗΛ ΑΠΟΣΤΟΛΙΟΣ, «ΕΛΕΝΗΣ ΕΠΙΘΑΛΑΜΙΟΣ», ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ, «ΕΥΡΩΠΗ», ΜΟΣΧΟΣ Ο ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΟΣ, «ΙΛΙΟΥ ΑΛΩΣΙΣ», ΤΡΥΦΙΟΔΩΡΟΣ, «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΡΗΤΟΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ», ΔΙΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», ΠΛΑΤΩΝ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ», ΠΟΛΥΒΙΟΣ, «ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟΝ», ΚΟΪΝΤΟΣ ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ, «ΙΣΤΟΡΙΑΙ», ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΠΕΡΙ ΘΑΥΜΑΣΙΩΝ ΑΚΟΥΣΜΑΤΩΝ», ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, «ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ», ΑΙΣΧΥΛΟΣ, «ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΔΙΑ», ΚΛΕΑΝΘΗΣ, «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩι», ΣΟΦΟΚΛΗΣ, «ΒΙΘΥΝΙΑΚΑ», ΑΡΡΙΑΝΟΣ, «ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ», ΑΛΚΑΙΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, «ΑΧΑΡΝΕΙΣ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΟΡΝΙΘΕΣ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, »ΤΡΩΑΔΕΣ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ», ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, «ΡΗΣΟΣ», ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου